Cemre Düştü | TAMAMLANDI - Elif Öner - Wattpad

Cemre Düştü | TAMAMLANDI

Reads 213,135
Votes 18,970
Parts 58

Reads 213,135
Votes 18,970
Parts 58

aşk bahar cemre dram gizem kardeşlik romantizm sır toprak yalan

"Sanırım bu gece sana biraz daha fazla zarar vermezsem iyi olacak." 

Sıkamadığı elime bir süre bakakaldıktan sonra, çaresizlikle kendi ellerini iki yana açtı. "Toprak ben."

Evreni bembeyaz bir ışık sardı. 

Şimşeğin geceyi inleten sesi işitilene dek saniyeler geçti. 

"Gök yarıldı da yere uyan diyor sanki," dedi, aniden bastıran sağanak yağmura kulak verirken.

İki hece, ateş topu halinde boğazımda düğümlendi. 

"Öyle sayılır," dedim. Islak toprak kokusu odaya doldu, bahar gelmiş gibi. "Cemre düştü."

⁣
?All Rights Reserved

aşk bahar cemre dram gizem kardeşlik romantizm sır toprak yalan

Table of contents

58 parts

Sign up to add Cemre Düştü | TAMAMLANDI to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

GERÇEĞİN GÖLGESİNDE by rosecan5

Nefes alıyorduk ve veriyorduk. Bu süreç devam ettikçe hepimiz yaşıyorduk. Yaşadıkça çoğalan anılarımız, her birimize farklı seçenekler sunuyordu ama hiçbirinin sonunu öngöremiyorduk. Her bir seçenek, bize birer nokta oluyordu. Birer dönüm noktası. Bizler yaşıyorduk ve her saniyede başka bir yöne savrulmakla tehdit ediliyorduk. Tutunduğumuz ağacın dallarına ne kadar sıkı sıkıya bağlanmaya çalışsak ve kalan süremizi uzatsak da hepimiz biliyorduk. Sonunda tüm yapraklar, teker teker dökülürdü. Yalanlar gibi. Tüm doğru bildiklerim teker teker döküldü yerlere. Hepsi yavaşça çıktı ortaya ama başından beri karşımda olanları göremediğimi fark ettim. Göremedim çünkü görmeyi istemedim. Bizler kör kalmayı bilerek seçerdik. Saklanırdık ama bulunurduk. Kaçardık ama yakalanırdık. Bizler oynardık ama her oyunun bir sonu olacağını unuturduk. O sırada bir seçenek daha sunuldu hayat tarafından. Açın, dedi bize. Gözlerinizi açın artık. Arkasına sığındığınız yalanları tutmayı bırakın ve düşmelerine izin verin. Size gerçekleri sunuyorum, dedi. Ama hepimiz gerçeklerin gölgesinde kalmayı seçtik ve hepimiz gerçekleri gün sonunda kaybetmeye mahkum bırakıldık. Biz insanlar hiçbir zaman gerçeği görmeyi seçmedik. Çünkü gerçeklerin canımızı yakacağını hepimiz biliyorduk. Hayat bizi gerçeğin gölgesine koydu ve biz hiç gerçeği aramadık. Ama bilmediğimiz bir şey vardı; gerçek sandığımız her şey bir gün yalan olurdu. Dünün gerçekleri, bugünün yalanları olarak kalırdı. Ve biz hep gerçeği olduğunu bildiğimiz yalanlara inananlar olduk.

Dünyanın Merkezine Düşüş by visnelikapkekk

Herkesin dünyasının merkezini farklı şeyler oluşturur. Benim merkezimde kelimeler var. Kelimeler ve yeni başlangıçlar, yeni tecrübeler, yeni karakterler ve yeni kurgular. Dünyayı ya da sadece kendinizi keşfetmenin tek yolu denemekten geçiyor. Belki bu hikayede Gökçe'yle beraber siz de kendi dünyanızın merkezinin nerede olduğunu bulursunuz. Keyifli okumalar! 💜

AYSAR | TAMAMLANDI by gokrengi

"Beyaz sayfaları kirleten siyah hayatlar." Bu hikâye, ne birinin yolculuğa çıkması ne de şehre bir yabancının gelmesi ile başlıyor. Bu hikâye, yarım kalanların tamamlanma savaşına girmesi ile başlıyor. Masum olduğu kadar günahkârdı kadın, Günahkâr olduğu kadar masumdu erkek. Pişman olduğu kadar çaresizdi kadın, Çaresiz olduğu kadar pişmandı erkek. Sevdiği kadar sevilmeyendi kadın, Sevildiği kadar sevmeyendi erkek. Unuttuğu kadar hatırlayandı kadın, Hatırladığı kadar unutandı erkek. Aydınlık olduğu kadar karanlıktı kadın, Karanlık olduğu kadar yine karanlıktı erkek. Aslında her şey ortada, hâlâ göremiyor musun? (İlk AYSAR isimli hikayedir.)

Rüzgargülü •Tamamlandı• / •Düzenleniyor• by ebruilterr

Tamamlandı | Düzenleniyor Yıllar sonra bir araya gelen iki çocukluk arkadaşın kaldıkları yerden devam etme çabası takdire şayandı (!) Onları uzaktan görenler deliler hastahanesinden kaçtıklarını düşünebilirlerdi belki ama daha yakından baktıklarında verdikleri asıl mücadelenin hayatlarını yoluna koyma çabası olduğunu görebilirlerdi. Durun, abartıyor olabilme ihtimalim yüzde kaç? Arabada beş, evde on beş mi? Orasını bilmem ama ikisi tam bir kaçık! Rüzgar ve Ömür'ün karmakarışık ama bir o kadar da sürükleyici hikayesine ortak olmak için hadi, güzel parmaklarını hareket ettir ve onları tanımaya hazırlan... Bekliyorum! ? *01.08.2015 tarihinde yayımlanmış olan şahsıma ait yazılardır. İzinsiz (ç)alınıp çoğaltılması yasaktır. Tüm telif hakları saklıdır.* Hesaplarınız üzerinden takip edebilirsiniz ; Instagram : ebruilterrinkitaplari Facebook : Ebruilterr'in Kitapları

RAKİP by KathyCalanthe

Annesinin tekrar evlenmesi üzerine üvey babasıyla anlaşamayan Mira Bars kendini bir anda beş yıldır görüşmediği babasının yanında İstanbul'da bulur. Mira, kardeşi ve babası yüzünden zor zamanlar geçirirken bir de hayatına aniden giriş yapan bir adam ile her şey alt üst olur. Ve birden tehlikenin, aşkın, yeni arkadaşlıkların, entrikaların ve sırlarla dolu bir hayatın içinde nefes alıp vermeye başlar. 🥂 Bu hikaye yanlışların içinde kaybolan doğruların hikayesidir. Kapak Tasarımı: @veyl02

Yağan Karların Altında #texting by niksimiksi

Sosyal medyada viral olan "Sia-Snowman" şarkısıyla akım çekmek istediğine dair tweet atan Ayşe Buse, beklemediği bir yanıtla karşılaşır ve akımı çekmek isterken aşka düşeceğinden habersizdir.

Kızıl Sarmaşık (KİTAP OLDU) by aysnrnc

İnsan bir ömre kaç kimsesizlik sığdırır? Kaç yara, kaç gözyaşı, kaç acı? Kaç ölüm? Ben sayamıyorum artık... Aldığım her nefese kan kokusu karışırken, bu lanetten kurtulamayacağımı biliyorum... Bitsin istiyorum, bitsin ve ben yeniden başlayayım... Olmuyor... Bir vakitler meğer herkese güvenen bir kız çocuğuymuşum ben de, haberim yokmuş.. Sordular bir gün bana "Güvenmeyi bilir misin?" diye... Düşündüm... Geçmişe gidemedim sonra, korktum... Aklımda bir tek onun gözleri, yüreğimde yalnız onun sıcaklığı varmış gibi aldım nefesimi..."Bilmezmişim..." diye fısıldadım, buruk bir tebessümle..."Ona gelene kadar.." 🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡ İnsan bir ömre kaç aile sığdırır? Kaç yuva, kaç kahkaha, kaç mutluluk? Kaç sevda? Ben sayamıyorum artık... Ama bir şey var eksik hissediyorum, olmuyor... Adını koyamıyorum, bir türlü tam olamıyorum... Ne arıyorum? Kimi bekliyorum? Bilmiyorum... Gelsin istiyorum, gelsin ve ben tam olayım... Olmuyor... Bir vakitler aşka düştüğümü sanırmışım da, meğer kalbimin yerinden bile haberim yokmuş... Sordular bir gün bana "Sevmeyi bilir misin?" diye... Düşündüm... Geçmişe gittim sonra, gülümsedim... Aklımda bir tek onun gözleri, yüreğimde yalnız onun sıcaklığı varmış gibi aldım nefesimi... "Bilmezmişim.." diye fısıldadım, kaybetmenin hüznüyle... "Onu görene kadar.." Yepyeni bir serüven, yepyeni bir efsane, destansı bir sevda masalı daha... Başımın Belası'nda gördüğümüz ama aslında burada tanıyacağımız Eren'in hikayesi... Sevdasıyla birlikte... 🔥🔥🔥🔥🔥 ✨️Hikâyemiz çok kısa süre içerisinde Parola Yayınları ile raflarınızdaki yerini alacağından tanıtım amaçlı ilk beş bölüm dışındaki diğer bölümler yayından kaldırılmıştır. Acılara yürüdüğümüz bu güzel hikayeyi keyifle okumanız dileğiyle✨️

Güneş Tutulması | Yarı texting by meriibayb

Siz: hocam ben yapamıyorum Siz: valla olmuyor Siz: azcık yiyeyim ya nolur Siz: vallahi bakın söz yemicem bi daha Siz: tatlıyı yasakladınız anladım Siz: ama bari azcık baklava yiyeyim Diyetisyenim: olmaz bence. Diyetisyenim: baklavada kalorili Siz: öldürmek istiyorsun beni hocam

SAYE by simiyyiii

Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu. "Abi, buldum. 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dönüş . Adil Beyin en küçük kızı , görüştüğü kimse yok diye biliniyor . Soruşturdum biraz ama anneleri Zeren hanımdan çok yengeden çekiniyor herkes. Abileri çok üzerine düşüyor."dedi Kadir "Adı?"diye sordum sadece "Adı. Saye, Saye Yağızoğlu. Yağız aşiretinin gözdesi" dediğinde gönlüme ektiğim tomurcuk büyüdü. Saye... Benim Sayem... Bir düğünde gördüğüm kara gözlüm. Bu zamandan sonra bırakır mıyım seni?

SARRAF by askilav

"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar." - Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik. Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik. Birbirimizi yitirdik. Kendimizi bitirdik. Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz. Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz. Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim, bu yüzden onu sevmek- Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...

You may also like

Slide 1 of 10

GERÇEĞİN GÖLGESİNDE cover

Dünyanın Merkezine Düşüş cover

AYSAR | TAMAMLANDI cover

Rüzgargülü •Tamamlandı• / •Düzenleniyor• cover

Yağan Karların Altında #texting cover

Kızıl Sarmaşık (KİTAP OLDU) cover

Güneş Tutulması | Yarı texting cover

GERÇEĞİN GÖLGESİNDE

Nefes alıyorduk ve veriyorduk. Bu süreç devam ettikçe hepimiz yaşıyorduk. Yaşadıkça çoğalan anılarımız, her birimize farklı seçenekler sunuyordu ama hiçbirinin sonunu öngöremiyorduk. Her bir seçenek, bize birer nokta oluyordu. Birer dönüm noktası. Bizler yaşıyorduk ve her saniyede başka bir yöne savrulmakla tehdit ediliyorduk. Tutunduğumuz ağacın dallarına ne kadar sıkı sıkıya bağlanmaya çalışsak ve kalan süremizi uzatsak da hepimiz biliyorduk. Sonunda tüm yapraklar, teker teker dökülürdü. Yalanlar gibi. Tüm doğru bildiklerim teker teker döküldü yerlere. Hepsi yavaşça çıktı ortaya ama başından beri karşımda olanları göremediğimi fark ettim. Göremedim çünkü görmeyi istemedim. Bizler kör kalmayı bilerek seçerdik. Saklanırdık ama bulunurduk. Kaçardık ama yakalanırdık. Bizler oynardık ama her oyunun bir sonu olacağını unuturduk. O sırada bir seçenek daha sunuldu hayat tarafından. Açın, dedi bize. Gözlerinizi açın artık. Arkasına sığındığınız yalanları tutmayı bırakın ve düşmelerine izin verin. Size gerçekleri sunuyorum, dedi. Ama hepimiz gerçeklerin gölgesinde kalmayı seçtik ve hepimiz gerçekleri gün sonunda kaybetmeye mahkum bırakıldık. Biz insanlar hiçbir zaman gerçeği görmeyi seçmedik. Çünkü gerçeklerin canımızı yakacağını hepimiz biliyorduk. Hayat bizi gerçeğin gölgesine koydu ve biz hiç gerçeği aramadık. Ama bilmediğimiz bir şey vardı; gerçek sandığımız her şey bir gün yalan olurdu. Dünün gerçekleri, bugünün yalanları olarak kalırdı. Ve biz hep gerçeği olduğunu bildiğimiz yalanlara inananlar olduk.