"Vatan içim ölmek de var; fakat borcum yaşamaktır." Onların gül bahçelerinde kum fırtınaları kopuyor, demir mataralarından şifa akıyordu. Yastıkları küçük kaya parçası, Yorganları koca göktü. Lambaları yıldızlar, Halıları çöllerdi. Hedef kızılelma, ülkü Turan... Hayatını vatanına adamış olan adam varını yoğunu ortaya koymuş, mücadelesini şerefli bir şekilde verirken karşısına hiç beklemediği bir an da aşk çıkarsa... Başı kızıl gevezeyle fena halde belaya girmişken onun için kül olan yalnızca Tomris Bilgen değildi, Umay Gökçe tek bir adam tanımıştı ve onun için yanmaya yemin etmişti.