Minho uykuya daldığı sırada odalarının kapısında bir hareketlilik farketti Hyunjin. Minho'yu uyandırmamaya dikkat ederek yanından kalktı ve odanın çıkışına doğru ilerledi. Evinde tanımadığı birini görmekten değil, tanıdığı o kişiyi görmekten korkuyordu. Ama koridora çıktığında gördüğü kişi tam olarak o görmek istemediği adamdı.
"Vakti geldi Hyunjin..."
Şimdi de duymaktan en çok korkutuğu seni duyuyordu işte.
"Daha olmaz... Şimdi olamaz, nolursun bize birazcık daha zaman ver, nolursun..."
"Üzgünüm Hyunjin , ama bu dünyanın bi düzeni var , olması gereken olacak...Er ya da geç, engelleyemeyiz, sadece geciktirebiliriz ki 8 yıl mucizevi bi süreydi, yapabileceğimizin en iyisiydi. Çok üzgünüm, ama yolun sonuna geldiniz artık..."
[ s l o w u p d a t e ]