Dokuz yaşında kaçırılarak bir akademiye kapatılmış, daha sonra kendi başarım ile oradan kaçmıştım. Her şeyin bitmediğinin farkındayken bile normal bir yaşam sürmek için çalıştım ama tekrar en başa döndüm. Üstelik iki ayrı taraf beni isterken, özenle seçim yapmak zorunda kalarak...
Aslında oldukça sıradan ajan hikâyesiydi, Geçmişten Genetiğe adlı dosya ortaya çıkana kadar... Dicle Aksa genetiklerinin Seçilmiş olduğunu ve düşman akademide kardeşinin varlığını öğrenmişti. Tabi bunları ortaya çıkarmaya çalışırken kayıplar vereceğini bilmiyordu.
Yetenekli bir ajan, küçük bir ekip, karşılık beklemeyen sadık bir adam ve en başından beri gizli düşmanları...
Tüm bunlara rağmen, sizce geçmiş geçmişte kalacak mıydı? Özellikle de her şey bittiğinde...
* * *
AJAN içinde #9 29.07.2018
CASUS içinde #2 03.08.2018
DNA içinde #3 03.08.2018
TEŞKİLAT içinde #1 04.08.2018
GENETİK içinde #1 04.08.2018
* * *
Sevmek yeter miydi çoğu zaman
Ya biri direnirse bütün hayata, köreltirse kalbini bir edayla
Direnirse bütün ruhuyla,
Kalır mı geriye bir sevda?
Can; Bora'nın kardeşi, engelli olduğu için nüfusa bile kaydedilmeyen zavallı çocuk adam. Onu koruyansa kaybettiği engelli kardeşinin yerine Can'ı koyan Meltem.
Anne sevgisinden mahrum geçen çocukluk Meltem'i yeme bozukluğuna iterken Bora'yı ruhsuzluğa itmişti.
Meltem ise ona iyi gelecek tek kişiydi...
---------KESİT----------
"Beni Öper misin?"
Kaşlarını çattı ne tepki vereceğini bilmiyordu ve ben söylediğime pişman olmuştum. Neden böyle bir şey söyledim ki?
"Hayır hayır özür dilerim böyle söylememem gerekirdi"
Hala bana tepkisiz bir şekilde bakmaya devam ediyordu bir tepki ver be adam!
Tekrar düşündüm 10 saniye içinde her şeyi ,bütün hayatımı bir daha belki hiç şansım olmayacaktı. Erkeklerle aram hep kötü olmuştu ve ben bu yaşıma kadar hiç kimseyle öpüşmemiştim. Ani bir kararla tekrar
"Lütfen beni öper misin? Söz veriyorum arkadaşımdan fazlası olmayacaksın .Ben daha önce hiç deneyimlemedim ve merak ediyorum Sadece"
Gergin bir şekilde ona bakmaya devam ediyordum. Yavaşça yüzüme yaklaştı---