MAVİLER EZELDEN YANGIN

"Herkes biliyordu; maviler ezelden yangındı."

Kılıç Karaman her şeyi geride bırakarak yeni bir sayfa açmaya çalıştı. Normal bir hayat sürmeyi başarır mıydı bilmiyordu ama artık onun ismini geçirmek istemiyordu sayfalarında. Çocukluğu olan kadınla geçirdiği tüm anıların üzerini karalamaya çalışıyordu.

O kadın; Gazel Saraç'tı.

Kılıç Karaman'ın ne yaparsa yapsın unutamadığı, sayfalarından silmesine rağmen kalbinden söküp atamadığı kadındı.

Geçen bu üç yılda tekrardan bir araya geldiklerinde, onlara karşı sayısız oyun oynandığının farkında değillerdi. Başkalarına rağmen, en çok da birbirilerine rağmen bir olmayı başaracaklar mıydı?

"Geçmişim dikiş tutardı; geleceğimi kanatmasalardı."