TEVAFUK

Kendimi boşlukta gibi hissediyorum ,ne tutunacak biri nede duracak bir yerim var,sadece düşüyorum.. İçindeki çığlıkları susturmak ister gibi titreyen dudaklarını sertçe birbirine bastırdı,bben ben artık dayanamıyorum derken sesi çatallı çıkıyordu Lena' nın.Yoruldum çok yoruldum derken daha fazla susturamadı içindeki çığlıkları ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı..
Omuzunda ağlayan kadının hıçkırıkları içini yakıyordu genç kızın,gözünden akan yaşı elinin tersiyle sildi ve...
Sabret! dedi sabret..
" Ve Ma Kene Rabbuke Nesiyya"
(Senin Rabbin hiç bir şeyi unutacak değildir.)
Ve lekad na'lemu enneke yadîku sadruke bi mâ yekûlûn(yekûlûne)...(Hicr 97)
Velirabbike fesbir...(Müdessir 7)
Sessiz hıçkırıklarını sürdürürken,ne yaşadığını artık o da bilmiyordu ,bildiği tek bir şey vardı oda ... Tevafuk dedi Alyadua ,herşeyin bir hayır ve sebebi olduğu gibi bu kadınla karşılaşmasınında bir sebebi vardı biliyordu genç kadın,içinden sessizce mırıldanı(Yaşadıklarım imtihansa sonu gelsin Allah'ım ama cezaysa affına muhtacım...)Hayırlısı diye mırıldandı,hayırlısının bir tek onu etkileyeceğini bile bilemezken..