BSD İLE RAMAZAN'A DOĞRU - Rose - Wattpad

BSD İLE RAMAZAN'A DOĞRU

Reads 342
Votes 43
Parts 4

Reads 342
Votes 43
Parts 4

akutagawaryunosuke atsushinakajima boğça bsd bsdfan bsdfanfic bungoustraydogs chuuyanakahara dazaiosamu fanfic kenjimiyazawa kunikidadoppo kyoukaizumi pide ramazan ranpoedogawa tanizakijunichiro yosanoakiko çay

Atsushinin ilk ajanstaki oruç tutma macerası
Dazai'nin imanlı zamanları
Ranpo'nun aç midesi
Kyouka'nın açlıktan gebermesi
Kunikida'nın can sıkıntısından yaptıkları
Yosano'nun keyifli zamanları
Kenji'nin zavallı ineği...

Hepsi burada!
Keyifli okumalar!!!All Rights Reserved

akutagawaryunosuke atsushinakajima boğça bsd bsdfan bsdfanfic bungoustraydogs chuuyanakahara dazaiosamu fanfic kenjimiyazawa kunikidadoppo kyoukaizumi pide ramazan ranpoedogawa tanizakijunichiro yosanoakiko çay

Table of contents

4 parts

Sign up to add BSD İLE RAMAZAN'A DOĞRU to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz by fisfiskayikciw

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

Company | Barış Alper Yılmaz by keremakturkogludiyor

‼️Bu kurgu toksik ilişki barındırmaktadır. Başlangıç - 29.12.24 Bitiş - 01.02.25

single | tk by kafkaontheshore_

i'm sorry, dave

fein | taekook by jeonvlai

taehyung, dolandırıcı ev arkadaşı jungkook'un sadece dolandırıcı olduğunu düşünüyordu. "taehyung first, jungkook harder." absürt komedi, toxic strangers to love, dolandırıcı jungkook × taehyung housemate, partner in crime,130525. for @jeonlog.

lifetime, taekook by vkievv

elimi, hayallerine götür

Seen | Eren Elmalı by seyralys

balimkaplan: Of hamileyim diyince mi bakasın geldi erenelmali18: Sabahın köründe manyağın biri bana baba oluyosun yazınca napmam gerekiyodu Eren Elmalı Texting Hayran Kurgusu. Bu hikaye hiçbir gerçeklik barındırmaz.

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 by keremakturkogludiyor

Opia, tanıdık ya da yabancı insanlarla göz göze geldiğimizde yaşadığımız, kendimizi savunmasız ve kırılgan hissetmemize neden olan bir duygu türüdür. Bu duygu, karşıdaki kişiyle bakışlarımız kesiştiğinde ortaya çıkan, iç gerginliğe ve ciddi bir duygusal duruma işaret eder. İnsanlar, genellikle bu duyguyu yalnızca kendilerine özgü bir his olarak algılar; ancak, büyük ihtimalle karşı taraf da benzer duygular içindedir. Başlangıç - 08.02.25

YENİDEN & 𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥 by rosadani0

Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur. ... "Baysoy değilim." Dedi. Ardından "Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi. "Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım. "Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer. "Ben Baysoy değilim!" YENİDEN 𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥

agreed marriage by winecemetery

Kim ve Jeon ailesi şirketlerini büyütmek için çocuklarını evlendirmeye karar verirler Mutlu son

Giriftar | barış alper yılmaz by kumralguzelii_

Senin tutkunun esiri olmak , özgürlüğüme taçtır.

You may also like

Slide 1 of 10

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover

Company | Barış Alper Yılmaz cover

single | tk cover

fein | taekook cover

lifetime, taekook cover

Seen | Eren Elmalı cover

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 cover

YENİDEN & 𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥 cover

agreed marriage cover

Giriftar | barış alper yılmaz cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"