Qarşımda bağdaş qurub oturmuş adamın qucağına çıxdım. Ayaqlarımı iki yandan keçirib belinə sardım arxadan. Başımı çənəsinin altına dayayıb əllərimi saçlarına keçirdim. Tanrıya diz çöküb əllərini dua etmək üçün qaldırıb başını aşağı əymiş insan təsviri yaratmışdım tapdığım adamın qucağında.
"Məni sadəcə sən cəzalandır istəyirəm. Acıt istəyirəm canımı, ruhumu. Anla, sənə qırılmamışam, küsməmişəm. Haqqım yoxdur mənim bunlara, tapdığım adam. Anla artıq." Başımı qaldırıb gözlərinə dikdim gözlərimi, hər şeyim olan tünd mavilərə.
"İlk başda anlamalı olduğun şey bunlardır. Gözlərimdə sevgi görmədiyini deyirsən, çünki sənə hiss etdiklərim sevgi kimi adi, sıradan deyil. Sən mənim tanrımsan, sahib olduğum hər şeysən."
Gözlərimdən yaşlar axdı yanaqlarıma.
"Yol göstər mənə, qurtar məni məndən."
Karanlık... Nefes alamıyorum. Karanlık dipsiz bir kuyu gibi beni içine çekiyor. Hava ağır ve nefes almak neredeyse imkansız. Ayaklarım taş gibi, koşmak istiyorum ama yere mıhlanmış gibiyim. Bir gölge yaklaşıyor, tanımlayamadığım bir biçimde... Sessiz ama ürkütücü. Soğuk bir el, sanki boynuma dolanıyor, beni sıkıyor. Çığlık atmak istiyorum ama sesim çıkmıyor.
(Diğer hesabım silindi burdan devammm. Piskolojik ve fiziksel şiddet vardır. Tetikleyici içerik ⚠️⚠️⚠️)