İnsan Müzesi +18
  • Reads 447
  • Votes 249
  • Parts 5
  • Reads 447
  • Votes 249
  • Parts 5
Ongoing, First published Aug 26, 2024
Mature
"Seni kendi ellerimle öldüreceğim." 

Dudaklarımdan büyük bir kahkaha çıktığında ciddiyetini bozmadan bana bakmaya devam etti. Elim istemsizce gülmekten kasılan karnıma gittiğinde elinde ki silahın namlusunu tereddüt etmeden bana doğru uzattı.

İki adım daha yaklaştım ona. Silahın namlusu tam kalbimin üzerine yaslanırken bakışları dekolte yüzünden açıkta kalan göğüslerime kaydı.

"Sen beni öldüremezsin Afel."

Söylediğime inat silahı kalbimin üzerine daha çok bastırdı.

"Sen Yılan'ı istesende öldüremezsin."

Birkaç saniye durdu ve kafasını olumlu anlamda salladı. Silahı kendi kalbine dayadı.

"Yılan'ı öldüremem belki ama seni tam burada öldürebilirim Feris."


Başlama tarihi: 26.08.2024
Telif hakları saklıdır!

Feris 🥇(21.12.2024)
All Rights Reserved
Sign up to add İnsan Müzesi +18 to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
KOF cover
KURŞUNİ(mafya)  cover
Anka//küllerinden doğan (asker ve gerçek aile kurgusu) cover
KANLI HARBİYE  cover
Alya Asil  (GERÇEK AİLEM) cover
Kaçık Asker cover
BİNBAŞI'M cover
Italiano Aşk-ı | TEXTING cover
Mesaj | Texting +18 cover
 TOPRAK  cover

KOF

23 parts Ongoing

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. 'İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.' Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.