Μέσα από εσένα

"Πέρασαν τόσα χρόνια...Γιατί περίμενες τόσο για να επιστρέψεις; Δεν είναι μήνες Μαρίνα, χρόνια είναι..."

Τον κοίταξε και απόρησε έκπληκτη με την ερώτηση που βγήκε από τα δικά του χείλη. Μια ερώτηση που ίσως την περίμενε από το Δημήτρη...

Την κοιτούσε διεισδυτικά, λες και προσπαθούσε να δει μέσα στην ψυχή της. Λες και ήθελε να καταφέρει να διαβάσει τις σκέψεις της. Έμεινε να τον κοιτάει. Τα μάτια του είχαν πολυ ξεχωριστό χρώμα. Σκούρο πράσινο, σχεδόν κυπαρισσί. Ποτέ δεν τα είχε δει από τόσο κοντά.

Η Μαρίνα αποφάσισε να επιστρέψει, στο κτήμα που μεγάλωσε, ύστερα από πολλά χρόνια...
Σε ένα μέρος γεμάτο γλυκές και όμορφες αναμνήσεις.

Πόσο στραβά μπορεί όμως να εξελιχθεί μια επιστροφή και πως μπορούν αυτές οι όμορφες αναμνήσεις να σκοτεινιάσουν;

Τα πάθη, δεν τα ελέγχεις...
Οι ενοχές φουντώνουν και τα ψέματα σε τρώνε.
Τι θέλησε;
Να ζήσει μέσα του θέλησε και εκείνος με τη σειρά του, να κρυφτεί στη δική της σάρκα...

Πώς να κρυφτείς όμως από όσα σε πληγώνουν;
Ποιο καταφύγιο θα είναι αρκετό για να κλείσει εκεί μέσα τους φόβους και τις ενοχές σου;
Κανένα...