„Ostatni Szept Duszy" to zbiór wierszy pisanych z dna serca, tam, gdzie światło nie sięga. To słowa utkane z bólu, rezygnacji i cichego pragnienia końca. Zapraszam do przeczytania mojej poezji, w tym wypadku czegoś bardziej tragicznego.
Dla tych, którzy rozumieją, że samotność potrafi krzyczeć głośniej niż tłum ludzi. Dla tych, którzy znają wagę bezsilności i uczucie, jakby serce umierało powoli każdego dnia. Jeśli lubisz wędrować po krawędziach istnienia, jeśli noc jest dla Ciebie schronieniem, a myśli często błądzą ku końcowi - ten zbiór jest dla Ciebie. Tu nie ma fałszywej nadziei, ale jest prawda. Taka, jaką czujemy, gdy wszystko inne przestaje mieć sens.
Dla tych, którzy przestali marzyć, bo ktoś kiedyś ugasił ich światło.
Dla tych, którzy noszą w sobie burze, a na zewnątrz tylko ciszę.
Dla tych, którzy krzyczą w środku, choć nikt tego nie słyszy.
Dla dusz zmęczonych, zagubionych, zapomnianych.
Dla tych, którzy w ciemności odnajdują siebie -
a mimo wszystko jeszcze szeptem próbują mówić światu, że żyją.
Świat jest miejscem pełnym cieni
Może sztuka coś w nim zmieni?
Świat jest jeden -
Lecz czy na pewno?
To kwestia sporna, a prawda od zawsze tkwiła w każdym z nas.
***
Każdy ma swój świat, swoją rzeczywistość, w której czuje się dobrze i bezpiecznie.
Miliony tych własnych, indywidualnych światów, rzeczywistości przenikają się wzajemnie tworząc jedną całość.
***
Świat
Złuda
Szaleństwo
Nieustanna walka z czasem
Życie
***
Jednakże jeden świat nie wpłynie na tysiące -
Tysiąc z nich tworzy jeden, który wpływa na każdy z osobna.
***
Jak więc ten wspólny, ukształtowany przez wszystkich świat wpływa na jednostkę?
Świat, to cień, który tak jak widmo przenika przez wszystko, co się w nim znajduje.
Tom poetycki autorstwa Natalii Olewnik
Okładka : @idylliczna
Rankingi:
19.12.2024 r. - 15 w kategorii poezja
12.2024 r. - 1 w kategorii wartości, dylematy, przemijanie.
3 w kategorii poezja
2 w kategorii poezja
2 w kategorii myśli
3 w kategorii wiersze
2 w kategorii wiersze
2 w kategorii przemyślenia
1 w kategorii przemyślenia