Mum Işığı 1 : İstanbul
  • Reads 6,816,039
  • Votes 319,012
  • Parts 89
  • Reads 6,816,039
  • Votes 319,012
  • Parts 89
Complete, First published Jun 29, 2013
Pelin İzmir'de yaşayan yarı Alman yarı Türk bir kızdır. Dedesiyle büyümüş, ne intihar eden annesini ne de Alman babasını tanıyabilmiştir. Bir gün başarısının fark edilmesiyle İstanbul'daki saygın liselerden birinden burs kazanır ve hayatı değişir. Kendisini Bulut Tekin'in karanlığına çekilirken bulduğunda bir şeylerin yolunda gitmeyeceği en başından bellidir. Çağrı'nın ortaya çıkışı belki de bu zincirin bir başlangıcıdır. Aynı zamanda habersiz olduğu geçmişinin.
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Mum Işığı 1 : İstanbul to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
VİSAL by sifasavk8
25 parts Ongoing
Gelen sesleri duyuyorum.Boğuk boğuk, gidip geliyor.. Bir inilti çınlıyor kulaklarımda, birileri olabildiğince ıstırap çekiyor. Bir sahne bu, sahnede bir oyun.. Ne sahne benim ne oyun; sahne de onun, oyun da onun. Buradayım, sahnenin arkasında.Bir perde çekili, sıradan bir perde değil bu; hiç bir şey görmüyor, çok az şey duyuyorum. Aslına bakarsanız ne dünyanın bir köşesine tercihleri ötesinde öylece bırakılmış her insan için kurulu sahnelerin, ne de tam o sahnelerden birinin üstelik benim olmayanın - ortasında dönen tiyatroyu bilmeksizin -öylece beklediğimin farkındayım. Oyuna, onun oyununa, dahil olmak üzereyim.O kim? Bilmiyorum.Ama hiç bir şey görmeyip çok az şey duyduğum perdenin diğer tarafından ara ara sesini duyabiliyorum. Rolüm tam olarak belli değil.O kasvetli sahneye dahil olmamak için direnmiyorum.Sanki her şey olması gerektiği gibi, her şey önceden planlı.. Tek bir şey var bildiğim. Hissetiğim. Hatta gördüğüm. Sahnenin en önlerindeyim, ilk repliği kaçırdım ama son replik benim.Son sahnede ben de varım onunla birlikte, bir de kan..Kokusu çok keskin.Anlıyorum ki sonum, bu belirsiz oyuncunun sahnesinde yabancısı olduğum izleyicilerin önünde yaşanacak. Korkuyorum. Ciğerlerimin alışık olduğu kan kokusu, bu defa daha yoğun daha keskin, daha kırmızı.Kendi ayaklarımla gelmişim buraya, hatırlamıyorum.Niye geldim, bilmiyorum.Ama huzurluyum.Sahnenin başında da sonunda da mutluyum. Şimdi sadece bekliyorum.Kendi sıradan sahnemden yavaş yavaş ayrılıyorum.Yalnızca benim için kurgulanan oyun bitiyor ve ben o her kimse onun karanlık, kasvetli ama bir o kadar güvenli sahnesine beni içine çeken oyununa önemli kişi olarak alınıyorum. Korktuğumu söylemiştim.Ama tuhaf şeyler dönüyor.Çünkü bu kanla kaplı, kasvetli, hatta belki de sonum olacak sahnenin oyuncusu olmayı ben de istiyorum.Yazgıma, isteğimle boyun eğiyorum.O gizemli adam ve oyunu için
You may also like
Slide 1 of 10
VİSAL cover
AV & AVCI cover
Sustayken (Asker Texting) cover
BÜYÜK PATRON  cover
HÜKÜMDAR cover
MAHKUM cover
ACIMASIZ  [ TAMAMLANDI ] cover
BEYAZ IŞIK KIRINTISI | TURUNCU cover
YABANİ  cover
HİS 🔥  (Yeniden Yayınlanıyor) cover

VİSAL

25 parts Ongoing

Gelen sesleri duyuyorum.Boğuk boğuk, gidip geliyor.. Bir inilti çınlıyor kulaklarımda, birileri olabildiğince ıstırap çekiyor. Bir sahne bu, sahnede bir oyun.. Ne sahne benim ne oyun; sahne de onun, oyun da onun. Buradayım, sahnenin arkasında.Bir perde çekili, sıradan bir perde değil bu; hiç bir şey görmüyor, çok az şey duyuyorum. Aslına bakarsanız ne dünyanın bir köşesine tercihleri ötesinde öylece bırakılmış her insan için kurulu sahnelerin, ne de tam o sahnelerden birinin üstelik benim olmayanın - ortasında dönen tiyatroyu bilmeksizin -öylece beklediğimin farkındayım. Oyuna, onun oyununa, dahil olmak üzereyim.O kim? Bilmiyorum.Ama hiç bir şey görmeyip çok az şey duyduğum perdenin diğer tarafından ara ara sesini duyabiliyorum. Rolüm tam olarak belli değil.O kasvetli sahneye dahil olmamak için direnmiyorum.Sanki her şey olması gerektiği gibi, her şey önceden planlı.. Tek bir şey var bildiğim. Hissetiğim. Hatta gördüğüm. Sahnenin en önlerindeyim, ilk repliği kaçırdım ama son replik benim.Son sahnede ben de varım onunla birlikte, bir de kan..Kokusu çok keskin.Anlıyorum ki sonum, bu belirsiz oyuncunun sahnesinde yabancısı olduğum izleyicilerin önünde yaşanacak. Korkuyorum. Ciğerlerimin alışık olduğu kan kokusu, bu defa daha yoğun daha keskin, daha kırmızı.Kendi ayaklarımla gelmişim buraya, hatırlamıyorum.Niye geldim, bilmiyorum.Ama huzurluyum.Sahnenin başında da sonunda da mutluyum. Şimdi sadece bekliyorum.Kendi sıradan sahnemden yavaş yavaş ayrılıyorum.Yalnızca benim için kurgulanan oyun bitiyor ve ben o her kimse onun karanlık, kasvetli ama bir o kadar güvenli sahnesine beni içine çeken oyununa önemli kişi olarak alınıyorum. Korktuğumu söylemiştim.Ama tuhaf şeyler dönüyor.Çünkü bu kanla kaplı, kasvetli, hatta belki de sonum olacak sahnenin oyuncusu olmayı ben de istiyorum.Yazgıma, isteğimle boyun eğiyorum.O gizemli adam ve oyunu için