İMKANSIZLIĞIM...

Hayatta herşey kitaplardaki o aşklar gibi, filmlerde ki o romantik ve aksiyonlu hayatlar gibi olmadığını anlayınca bitti herşey aklımda. İmkansızlığımdı o benim. İstemiyordum artık ama, Mutlu olsun diye herşeyi yapardım. Beni tanımadı. Tanımıyacak. Tanımasında. Ben ona göre fazla çirkin ve kusurluydum. O kusursuzları hak ediyordu. Üzgünmüyüm? Kesinlikle! Fakat söyleyebiliyormuyum? Hayır.
İşte bu da benim hikayem. Kesinlikle doğal, platonik, aksiyonsuz ve UMUTSUZ....
Sana imkânsızlığım diyebilir miyim lütfen?