Δεκέμβρης 2017 (5 Χρόνια Μετά) Κλινική Φόρρεστ (Τμήμα Εφήβων, Πτέρυγα 1644) Πέρασε καιρός από τότε, που είδα ξανά τα αστέρια. Το παράθυρό μου πλέον, περιτριγυρισμένο από ουρανοξύστες και πολυκατοικίες. Δεν μου επιτρέπει να τα θαυμάσω. Κι όμως, μόνο σε εκείνο το μέρος μπορούσα να τα αντικρίσω. Θυμάμαι τις ατελείωτες ώρες, που τα χάζευα. Τίποτα δε θέλω να μου θυμίσει εκείνη την καταραμένη πόλη. Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή, που μετακόμισα εκεί. Μα οι συνθήκες με υποχρέωσαν. Πέρασε καιρός. Μήνες. Χρόνια ολόκληρα, από τότε που τον ξαναείδα. Μόνο που ήταν ζωντανός. Τώρα όλα άλλαξαν. Αχ αυτό το πεπρωμένο. Δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει. Μπορεί να σε καταστρέψει από την μια στιγμή στην άλλη. Κι εσύ; Το δέχεσαι. Νομίζεις πως είναι γραφτό να συμβεί. Μα εσύ το ορίζεις. Εσύ μπορείς με τις αποφάσεις σου, να καταλάβεις τι έφταιξε. Δυστυχώς, όταν σε πνίγει το δίκιο, λειτουργεί μόνο το συναίσθημα και όχι η λογική. Τότε τα ισοπέδωσες, όλα...Ή τουλάχιστον έτσι έγινε με εμένα. copyright © 2016 𝒮𝓉𝒶𝓇𝓈𝓉𝓇𝓊𝒸𝓀