Dünyanın acımasızlığı altında ezilen bu ruhlarimizin kalbini kırmak da bi o kadar kolay ki bi damla göz yasimiza bakmıyoruz ne uğruna? Sonra o ruhun ıyi olmasını beklerken intikam ateşi ile yanarken buluyoruz . Kalp kırmak kolaysa herşey kolaydır bu hayatta. bu hayatin acimasizliklari yüzümüze öyle çarpa çarpa vuruyor ama bi güzel gülüşü yuzumuzden eksik etmiyoruz ne uğruna? Mutluluğun sırrı içinde bulunur ama onu görmeyecek kadar koruzdur aslında peki yalanlar onları inandığımız için mi söyleriz yoksa inanmak zorunda kaldığımız için mi ne uğruna? Herşeyin ilacı sevgidir derler peki o sevgiyi kendimize verecek veya başkasına verecek kadar var mi o kırintidan...
Following
