nazlıcan

Bedeni burada, aklı firarda ve kalbi bizimle olan herkese selamlar. Sıradanlığı burada bırakıp bizim değil sizin götürdüğünüz yere gitmeye geldik. Sıradanlığı sevmiyoruz, mesela bugün kalktığımızda günaydın demek yerine neden gökyüzünü gösterip bak yıldızlar kaybolmuş demiyoruz ya da onları sakladığı için güneşi tebrik etmiyoruz. İşte biz bu değişikliği kitabımızda göstermek istiyoruz. 
Haklısınız biraz da kendimizden bahsetmeliyiz. İlk farklılığımız biz iki kişiyiz. Çocukluktan beri beraber olan iki kuzen. 
Ben Nazlıcan büyük olanım. Bugüne kadar tam on altı tane doğum günü kutladım. Bu da benim tarzımda on altı yaşındayım demenin yolu :) Ben kitabı kurgulayan kişiyim, kuzenim ise ... Neyse o kendisi anlatsın. Böyle farklı cümleler kurduğuma bakmayın. Ben de birçok kişi matematik mağduruyum. Buradan bütün matematik öğretmenlerime saygılarımı sunduğumu söylemeliyim. Merak etmeyin kimse kusursuz değildir. Yapamadığım şeyleri yazsaydım şimdiye kadar bir kitap yazmış olurdum zaten :) 
Ben Bengisu bu durumda ben de küçük olan oluyorum herhalde. Yaşım mı? Aman ... Boşverin. Bir ile ikiyi yan yana koymaktansa neden onları toplayıp üç yapmıyoruz ki? Bu da benim bakış açım. Ben ise küçük olmanın verdiği avantajla hayal gücümün sınırlarını zorluyorum. A bir dakika, benim hayal gücümün zorlanacak bir sınırı yok ki. Matematik benim için bir sorun değil fakat ingilizce olmadan da yaşayabilirim mesela. Unutmayın hayat nereden baktığınıza bağlıdır :) 
Evet işte biz buyuz! 
Bizim için bir kitap yazmak onun Tanrı' sı olmaktır. Onun her kelimesini hissederek yaratmaktır. Biz onu yaratıyoruz fakat hayatta tutmak için size ihtiyacımız var. Kitabımıza nefes olur musunuz? 
                                                               Bengisu ve Nazlıcan AKKURT' tan 
                                                                                    Sevgilerle ...