the mystery.

the group

"Ang demonyo ay nasa paligid lang natin hindi natin alam kung kailan at kung saan sila aatake..., kahit ako di ko alam kung sino at gaano ito kalakas." Ang sermon ni Fr. antonio ," halimbawa merong kang nakitang nalaglag na pera mula sa katabi mo sa jeep, kinuha mo mas pinili mong itinago mo ito kesa isauli, ang ibig sabihin noon ay nagwagi ang demonyo sa loob mo, hanggat alam mo ang tama, ang tama ang sundin mo, hanggat nasa liwanag ka huwag mong hayaang sakupin ng dilim ang paligid mo."

"Ama Namin sumasalangit ka, Sambahin ang Ngalan Mo. Mapasaamin ang kaharian Mo. Sundin ang loob Mo dito sa lupa para lang sa langit.
Bigyan Mo po kami ngayon ng aming kakanin sa araw-araw; At patawarin Mo kami sa aming mga sala, para nang pagpapatawad namin sa nagkakasala sa amin; At huwag Mo kaming ipahintulot sa tukso, At iadya Mo po kami sa lahat ng masama."

"Peace be with you"

"Tapos na ang ating gawain Humayo kayo at mag-pakarami ."

Ting...... dong........ting.....dong....ting.......dong....

"Fr. Antonio!," nag mano ito kay Fr. "Mag mano ka kay Fr.", at nagmano rin ako kay Fr. Pati narin si tatay ay nagmano narin.

"Fr. Puwede po ba namin kayong makausap?." Ang tanong ni tatay kay Fr.

"Kahit anong oras puwede roland nag silbi kayo sa simbahan ng matagal na panahon at hanggang ngayon ay nandito kayo, ano ang maitutulong ko?."

"Fr. Puwede ho bang sa opisina nyo po tayo?" Ang sabi ni nanay. "Clara anak dito ka muna sa labas ha!." Tumago ako bilang sagot.

"Sister Miriam paki bantayan nga si Clara." Utos ni Fr. Kay Sister Miriam.

"Yes, Fr." Sagot ni Sister." Clara ano ang gusto mong gawin?." Umiling lang ako sa kanya.

"Fr. Nararamdaman ko ho na nakikita nya rin ang mga nakikita ko Fr." Mangiyak ngiyak na sinabi ni nanay.

"At natatakot kami na baka mangyari sa kanya ang nang yari kay amelya." Sabi ni tatay.

Di ko na narinig ang sumunod dahil sinaraduhan ito ni sister Angel.

'Magandang araw bata', bati sa akun ng isang matanda. Ramdam ko na hindi ito isang tao.

"Si...sister... mir...iam." tawag ko na merong mahigpit na kapit ko rito.

"Bakit?... kunin mo ito," isonuot nya ang isang rosario sa akin." Tara punta tayo sa mga nag auditon para maging angel at maria ha!."

Ng maka punta kami ay marami ang mga bata

"Upo muna tayo dito ha!." At tumango nalang ako

" sister...Mag o-audition din po ba sya?" Tanong ng isang babae.

"Naku Mrs. Fernandez hindi po... isa po si clara sa mga jr. Choir."

"Hi, My name is Gail, you?...what is your name ?." Sabi ng babae sa akin

"Ako...?," ngumiti yung bata at tumango." Ako si clara."

"How old are you?" Tanong nya uli.

" 7, ikaw?"

"7 din ako, wow!."

"Clara!." Sigaw ni jacob

"Hi" sabi ko kay jacob.

"Hi, my name is Gail, what is your name?." Tanong ni Gail.

"Hello, ako pala si jacob, 7 years old." Sabi ni jacob na may pagmamalaki.

"Sister, si jacob o iniwan ako mag-isa doon sa loob ng kumpisalan." Nagmamanyang si france.

"Jacob!, diba ang sabi ko huwag kayong papasok ng kumpisalan." May otoridad na banggit ni sister miriam.

"Hehe, ay! Ito pala si France." Pagpapakilala ni jacob kay france."At ayun si london kuya ni France." At turo turo ang kuya ni france na papalapit na sa amin.

"Hi," kaway ni france kay gail.

"Ano taya ka france. " sabi ni kuya london.

"Puwede nating isama sina clara at gail." Sabi ni jacob.

"Yey," sabi ni Gail. " mommy can i join to them." Tanong ni Gail sa mama nya.

"Ok, huwag ka lang pupunta sa dangerous places, ok!" Paalala ng mama nya.

"O, ikaw nalang clara, sali kaba?", tanong ni jacob.

Pero imbis na sumagot ay tumingin lang ako kay sister miriam, at tumango lang sya bilang pag sang-ayon.

"Basta huwag mong tanggalin ang rosario sayo." Bulong ni sister miriam.

Nag simula ang laro at si jacob ang naging taya kasama ko si france na nagtago sa kumpisalan.

"France diba bawal dito?." Tanong ko sa kanya.

"Shhhh... huwag kang maingay madidinig nya tayo." Sabi ni france.

Habang nagsasalita si france may narinig akong na iyak, dalawang na iyak pumikit ako at nag pray kay God kase alam ko na kung ano sila, pagkatapos ng ilang segundo wala na akong narinig na iyak. Pero may nakita akong panyo hinawakan ko iyon. Nagulat ako ng biglang may humigit sa akin sa dilim.

May nakikita akong isang babae na hawak ang isang kutsilyo at isasaksak sa isang lalaki.

"Tu...Tumigil na...na kayo!!!!." Sigaw ko dahil sa takot.

"Boom clara, boom france."

'Clara....' 'clara... hihi' 'clara...'
Bulong nila sa akin

'Clara...' 'CLara...' 'Clara' pagiiba nya ng boses.

'CLARA..., CLARA, CLARA,CLARA'
--------‐-----------------------

"Iyon pala yung nangyari sayo noon ahh kaya pala." Sabi ni france.

"Alam mo ba iyak ng iyak si Frace nung nakita kanyang nahimatay." Sabi ni jacob.

"Hoy...! Jacob!, FYI i'm just 7 year old that time. THAT TIME, 12years na ang nakakalipas naalalamo parin?, ako nga nakalimutan ko na yung nangyari eh!." Pangbubunganga ni France kay Jacob.

"You know sometimes that kind of things happened because of stress, hindi dahil nakakakita ka ng something sa paligid mo." Sabi ni gail sa akin.

Di ko rin siya masisisi kase kahit nga ibang tao baliw ang tingin sa gantong biyaya.

"Hoy! Gail anong tingin mo sa BFF nating may sa schizophernia at isa pa bats patayo non da
?", Tanong ni france

"Your so OA talaga France, What i Mean There's no real Ghost."

"Tumigil na kayo dyan simulan nyo nalang mamigay ng pagkain para sa mga bata at tigilan nyo na muna yang kwentuhan nyo." Sabi ni kuya london.

"Alam nyo tama si par london eh!, tara at marami pang gagawin lalo na at may susunod na program pa." Sabat ni jacob.

"Pero curious kami ni Gail do you still see ghost?" Tanong ni france.

Ngitnitian ko nalang sila.

" whooooo.... that creepy." Sabi ni gail.

"Tara na para matapos na itong gawain natin."

Ng matapos kami sa ginagawa namin ay nag punta na kami sa barangay para sa request naming magtayo ng group about awareness about mental health.

"Kuya puwede ba na ikaw nalang ang mag submit nito ikaw naman ang chair person ng SK dito sa barangay natin eh!." Pagmamaktol ni France sa kuya nya.

"Nope, paano ka makakatayo sa saliri mong paa kung lagi kang nakaasa france? And besides collage na kayo france you can do this." Sabi ni kuya london

"Pero kuya di panga kami nag sisimula collage na agad," bulong ni france sa akin na nag pangiti sa akin.

'hi...hi...hi...hi...'

Isang tinig na nag patigil sa akong ngumiti.

Ikaw what do you think...totoo kaya sila... para sayo? O gawa lang sila ng isip natin?

Wag kang matakot sa multo matakot ka sa... demonyo.