Gizemli Bir Sadist.

Susgunum bu aralar,sensizlik beni azad etti duygularımdan.

Sahil kenarında sigarımı içerken

kasketimi başımdan çıkarıp saçımla oynadım.

Tinerci gibiydim saçlarım dağınık

yüzüm karalar içinde ve ufak kan

İzleri yüzümdeydi insanlar bunu

sorgulamıyordu sanırım herkes kendi

derdindeydi neyse sigaramın izmaritini

İstanbulun denizine şöyle elimin

tersiyle arkama dahi bakmadan

fırlattım. Arkamda hayat dolu bir

sesle gelen kadın sesi bana şöyle dedi

"Beyfendi izmaritinizi oraya
atamazsınız."

Kasketimi düzelttim arkamı dahi dönmeden "atabilirim" diyerek devam ettim.

Hayır edemedim o kadın önüme geçti ve beni durdurdu bu boktan tartışmayı istemiyordum.

Bunu neden bu kadar önemsemişti ki

Ben devam ettikçe önüme geçti en

sonunda ufak bir nefes alıp iç

geçirdim ve kafamı kaldırdım.

Karşımda yeşil gözlü kızıl saçlı burnu

soğuktan kıp kırmızı olmuş nerden

baksan 24 yaşında bir bayan vardı.

En sonunda ne var diye ufak bir çığlıkla söylendim.

Kadın biraz korktu. Gerildi burun

delikleriyle çok belli bir şekilde beni

kokladı ve leş gibi koktuğumu
söylemedi.

Çekinerek ve kendinden emin

olamayan bir ses tonuyla "o

izmaritinizi oraya atmazsınız." Dedi

Kimseyle tartışacak vaktim olmadığı için "evet"dedim ve geçiştirdim.

Görevimi halletmiştim sahilde dinlenip sigaramı içmiştim.

Ve eve gitmeliydim hızlı adımlarla eve yürüdüm.

Aradan tam 15 dakika sonra evdeydim.

Yine herzaman ki gibi evime sessizlik baskındı.

Ve bu beni çok mutlu ediyordu.

Az ses çok huzur.

Kimi kandırıyorum amına koyim

Evim sessiz,sessizlikte kaybolan huzurumu bulun.

Gözlerim doldu ama sakin bir nefes

alıp başımı dik tuttum bilgisayarımın

başına geçip yeni görevim için talimat
beklemekteydim.

En iyisi görev talimatları gelene kadar duş alıp yemek yemekti.

Kıyafetlerimi sepete attım,küvete su hazırladım.

Daha sonra içine girdim ve

parlementime uzanıp sigaramı yaktım.

İçime çektim derken içerden ufak tıkırtılar geldi.

Sessizliğe o kadar alışkındım ki en

ufak sesi bile hemen işitebilirdim.

Hemen kalktım boxerımı ve pantolomu giydim.

Hassiktir elimde hiç birşey yoktu

silahım salondaydı çakım ise kirli

pantolonumun cebinde yani sepetteydi.

Kapı arkası durdum seslere yoğunlaştım.

Biri sessizce evin içinde dolaşıyordu emindim.

Buda kimdi anlayamıyordum oparesyon olsa fazla kişi olurdu.

DEVAM EDECEK...