Please note that this story is only for teens or adults. If you know for yourself that you aren't a teen enough to read my stories, leave and find something else that suits your age. Enjoy!
PROLOGUE
"Sweetie, okay na ba ang mga gamit mo?" Tanong ni daddy.
"Yes dad, pero daddy kailangan ko pa po ba talagang mag-aral sa kung saan kayo nag aral ni mommy?"
Hindi ko pa rin kasi talaga maintindihan kung bakit doon ako gusto pag aralin ni mommy.
My mom died when I was thirteen. Nagkaroon siya ng cancer at nasa stage 4 na ito, pinilit naman niyang lumaban para sa amin ni daddy, kaso nga lang ay hindi na din kinaya ng katawan ni mommy ang puro treatment.
"Sweetie, alam mo naman na iyon Ang gusto ng mom mo diba?"
"But dad. I don't want you to be alone, Sino kasama mo rito?" Wika ko. Kasi naman wala kaming ibang katulong maliban kay nanay Pasing na umuuwi din naman tuwing hapon. Kaya hindi ko maiwasa Ang mag-alala.
"Sweetie, I'm okay. Don't worry about me, I'll be fine here in our house." Ang naka ngiting sagot naman ni dad.
"Okay." Napipilitang sagot ko sa kaniya.
Kinuha na ni daddy lahat ng gamit na dadalhin ko sa bagong school na papasukan ko. Bitbit ni daddy ang maleta ko habang buhat ko naman ang bag pack ko.
Nag lakad na kami papunta sa kotse niya, siya ang mag hahatid sa akin du'n dahil wala naman kaming driver at tsaka mas gusto niyang naitutuon niya Ang lahat nang atensyon niya sa akin.
It's my last year in high school. Kaya kailangan ko ulit sanayin ang sarili ko sa bagong paaralan na papasukan ko. Panibagong school, panibagong pakikisama.
"Sweetie, put your seatbelt on." Wika ni daddy.
I put my seatbelt on at nag simula nang mag drive si daddy. Lumingon ako sa bahay namin at wala pa man ay gusto ko na agad bumalik sa bahay at humiga sa kama ko mag hapon.
"Dad matutulog na muna po ako, gisingin mo nalang ako kapag nakarating na tayo."
"Okay, sweetie." Wika ni daddy and I start closing my eyes. I fell asleep dreaming about my mom.
"Hey sweetie, your snacks is ready come downstairs!." Sigaw ni mommy mula sa kusina. Agad naman akong tumakbo papunta sa kusina para kainin yung binake ni mommy para sa'kin.
Nang makarating sa kusina agad akong tumakbo kay mommy at ni yakap sya. I love hugging her while she's caressing my hair.
"Okay sweetie eat your snacks." Malambing na bigkas ni mommy.
"Thanks mom." Masayang saad ko habang kumakain nang hinanda n'ya.
Umupo si mommy sa may kaharap kong upuan at tinitingnan ako habang nakangiti.
"Mom bakit ka naka ngiti?" Tanong ko.
"Nothing sweetie, masaya lang ako dahil lumaki ka nang maayos."
"Bakit po? Ine-expect niyo po bang lalaki akong sira?." Pag bibiro ko. Natawa lang si mommy sa naging sagot ko at tinitigan akong muli.
أنت تقرأ
UNIVERSITY OF COROUNEN
قصص المراهقينIn this school, you don't know who your friends are, so you better watch your back. PS:I'm not a professional writer; I wrote this story when I was in sixth grade, and I found it in my notebook and started rewriting it. So please, if you don't find...
