#Unicode
.
............
ရိပေါ်တစ်ယောက် အခန်းထဲမှာပဲနေ,နေရတော့ အတော်လေးပျင်းနေပါသည်။
အမြဲအလုပ်,လုပ်နေသူမို့.. ခြေ
ထောက်က အဲ့လောက်လည်း မနာဘဲ ၅ ရက်ကြီးများတောင် နားနေရတာ အတော်လေးပျင်းပါသည်။
မနက်တိုင်း ကျန့်ကောကို ထမင်းဘူးထည့်ပေးရတာလည်း သူ့အတွက် တာဝန်တစ်ခုလိုဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။
ကျန့်ကောကလည်းနေ့တိုင်း ဆိုသလို သူထမင်းဘူးစားရလို့ဆိုပြီး ပျော်နေတာများ ပြောမနေနဲ့ ...
အင်း.. ကျန့်ကောက သူနဲ့ ဘ၀တူနေတာဆိုတော့ အိမ်ထမင်းဘာညာစားရမှာ မဟုတ်လောက်ဘူး အဲ့တာကြောင့်ဖြစ်မယ်
ကောပြုံးနေတာတွေ့ရင် ကိုကို့ကို သတိတော့ရသားရယ်
ကိုကိုရေ ခင်များဘယ်မှာများလဲဗျာ.....
အခုဆို သူနားနေတာ ၃ ရက်ရှိနေပြီ
မနက်အလုပ်သွားရန် စိတ်ကူးလိုက်သည်။
သူလည်း ပျင်းတာနဲ့ ရိထျန်းကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။
၁၂ထိုးပြီဆိုတော့ အလုပ်အားနေမယ်ထင်တယ်
~~တူ~~တူ~~
ရိထျန်း အချိန်အားတုန်းလေး ထမင်းစားနေတုန်း ဖုန်းသံ ကြားလို့ ကောက်ကိုင်လိုက်တော့..။
" ဝေ.. ကမ္ဘာအချောဆုံးအခန့်ဆုံးတစ်မိုးအောက်တစ်ယောက်ဖွှား ရိထျန်းပြောနေပါတယ်"
" အမယ် ရိထျန်း ခွေးကောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုညွှန်းနေတာများ မပြောချင်ဘူးနော်"
" အိုး ငါတို့ရဲ့ ၀မ်တိတိလေးပဲ
ဆိုပါဦး ရုတ်တရက် ပျောက်သွားရတဲ့ အကြောင်းလေ"
" အင်း ခြေထောက်နည်းနည်း အဆစ်ရောင်သွားလို့ပါကွာ မင်းတို့ အလုပ်တွေ ကြပ်နေလား"
"ဟင် ဟုတ်လား အဆင်ပြေရဲ့လား ငါတို့ကိုနည်းနည်းပါးပါးမပြောဘူး မင်းမလာလို့ စိတ်ပူနေတာ
ဟိုဘွားတော်ကြီးကလဲ ပွားလိုက်တာမှ ပြောမနေနဲ့ အလုပ်ကြပ်ချက်ကတော့ ငါတို့ ၄ယောက်ကိုပဲ ဖိခိုင်းနေသလားပဲ"
YOU ARE READING
အချစ်သံယောဇဉ်တွယ်တာရာလေး(အခ်စ္သံေယာဇဥ္တြယ္တာရာေလး)
Fanfictionxiao zhan - seme wang yibo-uke #zsww #zhanyi Start.. 14/1/2020 End. .. Uni+zawgyi ဒီfic ေလးက birthday present ေလးပါ မမေကခိုင္ အတြက္ပါ မမေရ ေပးလိုက္ၿပီေနာ္
