Kaybedilmiş Bir Takım Öyküler

1 (Katil Sensin!)

Cesedi attığı uçuruma kısa bir bakış atıp gülümsedi.

"Bu benim suçum değil. Sadece sen ölmek için fazla hevesliydin."

Kanlı gömleğini çıkarıp yaktı. Alevleri izlerken gülümsemeye devam ediyordu.

"Kurtuldum," diye düşündü . "Artık özgürüm! Daha fazla acı yok! Daha fazla korku yok!"

Kahkaları gittikçe büyüdü. Sonra birden sustu. Sadece ateşin sesi duyuluyordu.

"Neden?" dedi usulca. "Neden böyle olmasına izin verdin? Seni öldüren şey nefretim değil , sevgim... Ve sen... Sen buna izin verdin!"

Ağlamaya başladı. Kan kokusu midesini bulandırmaya başlamıştı.

"Kötü biri olmama izin verdin sen." dedi.

Silahı kafasına dayadı.

"İkimizin de katili sensin..."

Ve tetiği çekti.