მესალამურე *oneshot*

*oneshot*

სუმინის POV*

დღეს ადრე გავიღვიძე... თავი საშინლად მტკიოდა, რადგან გუშინ თითქმუს არ მეძინა...
შემოდგომაა... ვგიჟდები ამ წელიწადის დროზე. ჩავიცვი და გარეთ გასეირნება გადავწყვიტე

თბილი ყავით ხელში დავდიოდი და ვფიქრობდი...

სულ დამავიწყდა... მე კანგ სუმინი ვარ...20 წლის, ვცხოვრობ სეულში და ბლა ბლა ბლა. ჩემზე ჩაკეტილ ადამიანს ვერ იპოვით, აქედანვე გაბრთხილებთ. ხშირად ხალხი ამის გამო გამირბის...

რაც შეეხება ჩემს ფიქრებს... უკვე 1 თვეა სიზმარში ყოველდღე ერთ ადამიანს ვხედავ... მისი სახე კარგად მახსოვს, მისი მოელვარე თვალები და მისი სახის ყველა ნაქვთი...
ყოველდღე ის იკავებს ჩემ სიზმრებში ადგილს, თითქოს ცდილობს მიპოვოს, მაგრამ არ გამოსდის...

ყავით ხელში აქეთ-იქეთ დავბოდიალობდი და ხალხს ვაკვირდებოდი.
ყველას სადღაც ეჩქარება ჩემს გარდა.
უცებ ერთმა ადამიანმა გაიარა, რომელიც ძალიან მეცნო, მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე და გზა გავავრძელე.

დაახლოებით 40 წუთში სახლშიც მივედი....

უცებ ტელეფონი მირეკავს. დავხედე და ჩემი მეგობარი რეკავდა

-რაშვები აბა
-რავი ეხა მოვედი სახლში
-შენ და შემოდგომა რაა_დარწმუნებულივარ თვალები აატრიალა
-დაგთხრი მაგ თვალებს
-კაი დაზღნარდი. რახდება სხვა
-რავი ისევ ის ტიპი ვნახე, ისევ სალამურით ხელში.
-უიმეეე როდის უნდა მორჩე რა
-კარგი რა არეუმ! მკიდია მინდა რო გავარკვიო ვინაა
-ვერ შეძლებ. იქნებ უბრალოდ წარმოსახვაა?
-დღეს ერთი ადამიანი დავინახე... ზყსტად მას გავდა
-აი უკვე მოლანდებები დაგეწყო!
-ოო ნუ სულელობ
-რასაპირებ დღეს?
-უნდა ვცადო და დავიძინო ცოტახანს... გუშინ თითქმის გავათენე
-კაი მიდი ტკბილი ძილი_და გამითიშა...

ამ ბოლოდროს სამსახურისგან ძალიან გადავიღალე... დღეს დასვენების დღე მაქვს, ამიტომ მაქსიმალურად გამოვიყენებ! უცებ გამოვიცვალე და დავწექი....