ten utwór chciałabym dedykować
pewnej niebiańskiej rockowej aleksandrze, która przechodzi(ła) mutację,
bo pozwoliła mi zobaczyć piękno tego świata oraz silnie wierzyła we mnie,
gdy ja już przestawałam to robić.
jestem ci niezmiernie i nieskończenie wdzięczna, skarbie.
dziękuję.
CZYTASZ
ALEKSANDRO, UŚMIECH PROSZĘ short story
Short StoryRadośni ludzie rozsiewają wokół magiczną aurę, którą wciąga się w nozdrza z każdą chwilą zachłanniej, by móc delektować się tym zapachem. Ona niewątpliwie pachniała najpiękniej z całego zbioru jego zapachów, ale nie o tym miał snuć rozważania. Dw...
