O ἦχος τῆς σειρῆνας γνώριμος καὶ ἀπότομος... Ἔτσι κατέληξε νὰ ἀκούγεται στ' αὐτιὰ μου, ἀφοῦ τόν πρῶτο καιρὸ ἠχοῦσε ὡς ἀπειλητικὸ τελεσίγραφο.Πέρασε πολὺς καιρὸς μέχρι νὰ μεταμορφωθεῖ στη συνείδησή μου αὐτὴ ἡ ἀκουστική παράκρουση κάθε φορὰ ποὺ σημαίνουν οι σειρῆνες.Μια παγερή καί μονότονη ἠχητική προειδοποίηση ποὺ ὑπενθυμίζει τά ὅρια καὶ τοὺς κανόνες ποὺ ὀφείλουμε νά σεβόμαστε ἐμεῖς τα ΑΣ (Ἀταυτοποίητα Στοιχεῖα).Αὐτὸ εἴμαστε γιὰ τοὺς Κάλακες, τοὺς κατοίκους τοῦ πλανήτῃ Κάλαξ, στοιχεῖα.Ἀταυτοποίητες ψυχὲς ποὺ διάσωσαν ἀπὸ τὸν πλανήτῃ Γῆ.
Ἀναρωτιέμαι ἀλήθεια ἂν ἡ συνήθεια τῆς ἀνοχῆς ἢἡ ἀνοχὴ τῆς συνήθειας λειτούργησε καταλυτικὰ γιὰ αὐτή την μεταμόρφωση.Θὰ μποροῦσαμε ὅμως νὰ κάνουμε ἀλλιῶς;..Σύνθετες σκέψεις ποὺ συνοδεύονται ἀπὸ ἀναπάντητα ἐρωτήματα, ὅπως εἶναιἄλλωστε τα περισσοτέρα ἐδῶ καὶ πολὺκαιρὸ.
Οἱ κάτοικοι του πλανήτη αὐτοῦ, διασῶστεςκαὶ δεσμῶτες μας ταυτόχρονα, κοστολογοῦν την ὑπάρξή μας με μαθηματικούς τύπους χωρὶς εὐαισθησίες και συναισθηματισμούς.Ο δικός μας ρόλος διπλός καί ἄχαρος,ἀφοῦ παραμένουμε τρόφιμοι καὶ ὑπόχρεοι συνάμα μιᾶς ἰδιότυπης φιλοξενίας ποὺ ἀγγίζει τα ὅρια της ὁμηρίας. Αὐτὸ τοὐλάχιστον εἰσπράττουμε ἀπό την «εὐεργεσία» των Καλάκων ἀφοῦ δενμπορούμε νὰ διακρίνουμε ὁποιεσδήποτε συναισθηματικὲς ἀποχρώσεις στά κωνοειδή μορφώματα ποὺ ἔχουν γιὰ πρόσωπο.
Περπατάω μὲ τα μάτια καρφωμένα στὸ πλαστικὸ δάπεδο καθὼς καταλαμβάνω ἀμίλητος τὴν ἀριθμημένη θέση μου σ'ἕνανσυγκεκριμένο οὐλαμό στο σημείο συγκέντρωσης. Σὲ αὐτὸ το μέρος τα πάντα ὁρίζονται ἀπὸ ἀριθμοὺς καὶσυντεταγμένες,μὲ ἀπόλυτη ὀργάνωσηκαὶ ἐκνευριστικὴ σχολαστικότητα.
Ἡ σιγὴ εἶναι νεκρικὴ μέχρι νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἡ καταμέτρηση καὶ ἡ ἀπολύμανσή μας.Μία διαδικασία ποὺ ἐπαναλαμβάνεται τρεῖς φορές ἡμερησίως χωρὶς νὰ σκιάζει πλέον τη συνείδηση καὶ την ἀξιοπρέπειά μας. Ὅσο κουραστικὸ καὶ ἐξευτελιστικὸ κι ἂν φαίνεται, δὲν εἶναι ἱκανὸ νὰ ἐρεθίσει την γονατισμένημας ψυχή. Ἡ ἐλεγχόμενη ἐλευθερία μας εἶναι το ἀντίτιμο της φιλοξενίας τους...
Τελευταῖος ψεκασμὸς γιὰ σήμερα. Το κωνοειδὲς μόρφωμα του ἀπολυμαντὴ πίσω ἀπὸ το προστατευτικὸ προσωπεῖο του παραμένει ἀνέκφραστο καθὼς ὁλοκληρώνει την ἀποστείρωση μου. Ἡχαρακτηριστικὴὀσμὴ του ἀντισηπτικοῦ πλημμυρίζειτον τεράστιο προθάλαμο πρὶν εἰσέλθουμε στὴν κοινωνία των Κάλαξ. Τώρα πιὰ μποροῦμε νὰ εἰσέλθουμε ἀμόλυντοι ἀλλὰ ὄχι ἰσότιμοι.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ύστερα ήρθαν οι ...Άνθρωποι!
Science FictionΣ εναν πλανήτη μακριά από την Γη διαδραματίζεται ένας αποκαλυπτικός διάλογος μεταξύ ενός γηραιού και ενός νεαρού πιθήκου που αναγκάστηκαν να δεχτούν την φιλοξενία-ομηρία των διασωστών τους, μιας και ο δικός τους πλανήτης καταστράφηκε εξαιτίας της α...
