A TIGHT HUG FOR AN ENDING

CHAPTER 1

Riyu pulled the car to stop sa isang Restaurant malapit sa village kung saan kami nakatira ni riyu, riyu is my boy bestfriend tsss scratch the bestfriend.

Basta ever since batapa kami eh siya lagi kung nakakalaro dahil magkatapat lang naman ang bahay namin.

Habang hinihintay namin ang pagkain,hindi ko maiwasang mapansin ang pananahimik niya at ang pagka walang kibo.

"Siguro gutom na gutom kana kaya sobrang tahimik mo no? Tanong ko.

Sinamaan niyako ng tingin bilang tugon." I'm not quite because I'm hungry ".

"Sus nahiya kapang aminin eh!".

He sighed. "Hindi nga kasi yun ganon. I'm thinking of a big problem". Aniya niya at patuloy na nakasalpak ang mukha sa mesa.

"Gaya ng?".

"Like i think naka buntis ako". He said in a serious tone

"Sus,iyon lang naman pala eh akala kopa--- WHAT THE HECK!".Sigaw ko sakanya, did he just say na naka buntis sya? tanong ko sa sarili ko.

Bigla kung napansin na nakatingin na pala lahat ng tao na kumakain dito sa restaurant na pinuntahan namin.

Huhu nakakahiya baka isipin pa nila napaka iskandalusa kung babae.

"Lower your voice Gab". Pag-aalo niya saakin.

"Seryuso kaba dyan riyu?". Pabulong kung tanong sa kanya.

"Yeahhhhh!". Matamlay nyang sagot.

Nabaling ang atensyon namin ng dumating na ang waiter na nag-serve ng pagkain namin.
Habang kumakain kami ay may lumapit sa aking lalaki at agad akong napatingin dito.

" Hi miss can i have your number?". Tanong nito saakin habang naka ngiti

"Hmmm ".... hindi ko natuloy ang aking sasabihin ng biglang nag salita si riyu

"Distansya o Ambulansya!". Mariin nitong sabi habang hinihiwa ang karne na kanyang kinakain.

"Excuse me dude,I'm not talking to you at alam korin naman na hindi mosya girlfriend at driver kalang nya". Matapang na sagot nito kay riyu

WHATTT TINAWAG NYANG DRIVER SI RIYU.

Biglang tumayo si riyu at kinuha ang kutsilyo na pang hiwa sa karne na kanina nyapa hawak. He grabbed the guy's collar at itinutok dito ang kutsilyo.

"Are you playing with me?. Kung gusto mopang mabuhay ng matagal umayos ka!". Galit na sigaw nya sa lalaki at pabagsak na binitawan niya ang kutsilyo pati narin ang lalaki.

"Pasensya na". The guy was shaking with fear, habang humihingi ng paumanhin and then immediately ran towards the door.

"Pikon ka pala eh". Sabi ko sa kanya at patuloy parin syang walang imik.

Kinuha na niya ang kanyang pagkain at nagsimulang sumubo.

Ohh yeahhh, pikon nga talaga siya.

Pakatapos naming kumain agad kaming pumunta kung saan naruroon ang sasakyan ni riyu, habang nasa byahe kami ay panay ang nakaw tingin ko sa kanya dahil seryuso itong nagmamaniho at walang imik.

Bumalik lang ako sa huwisyo nang tumigil ang sasakyan ni riyu sa bahay namin pati narin bahay nila syempre magka tapatan lang eh HAHAHAHHA!!!!!

Patuloy parin ang pananahimik ni riyu hanggang sa makalabas na kami ng sasakyan at akona mismo ang bumasag sa katahimikang namamagitan saamin.

" Thank you ngapala sa libre mo". Sabi ko sa kanya at akmang lalagpasan kona siya para pumonta sa gate namin ng bigla syang nagsalita.

"Sa susunod wagkang susuot ng maiksing skirt kapag maraming tao ang pupuntahan mong lugar at wag karing magpapa cute sa mga lalaki". Seryuso nyang sabi saakin na kina kunot ng noo ko, tsss saan basya nakakitang palda na hindi maiksi at kasalanan kubang cute talaga ako. Bulong ko sa sarili ko.

" I don't know what is your problem so stop saying na parang tatay kita na dapat kung sundin!". Sagot ko at nag-patuloy na lamang sapag lalakad.

"Stop!". Pasigaw nyang sabi saakin, nagalit basya sa sinabi ko?

Hindi ko nalamang siya pinansin at nagpatuloy nalamang ako sapag lalakad,akmang mag iisa pakong hakbang ng muli siyang mag salita.

" I SAID GABRIELLA STOP!".

"WHATEVER RIYUNESSES". Sigaw ko sakanya

"Sige bahalaka, basta wagkang sisigaw at hihingi ng tulong saakin kapag nakagat ka ng asong nasa likod mo". He said at dahan dahan akong napayuko habang tinitingnan ang aking likoran at anak ng tukwa nganaman kung minamalas may aso nga huhuhu !_!

"Shitttt!". Takot at nanginginig kung sabi, Gusto kung tumakbo palapit kay riyu but i can't move my legs.

"Umatras kang kunti". He said

" i can't riyu!". Natatakot kung tugon sa kaniya then i already shook my head.

"Umatras kalang ng dahan-dahan at wag tatakbo!". Aniya nya sa akin ngunit umiling parin ako.

Damnn! Ramdam kuna ang aking luha na pumapatak sa pisnge ko,hyssss bat bako iyakin. Takot talaga ako pagdating sa mga aso.

Agad na lumapit saakin si riyu at hinila ako at inilayo roon sa aso, agad akong napayakap sa kanya habang umiiyak.

"Akala ko talaga makakagat nanaman ako ng aso". Sabi ko habang umiiyak, he chuckled as he caresses my hair.

Agad akong bumitaw sa kaniya at pinunasan ang aking mga luha ng maalala ko ang posisyon namin ngayon.

End of the chapter 1. Hope you like it, Godbless you all!