S_W_A_N ||one shot||

SWAN

-ලිලී..."

කණ්ණාඩියෙන් පේන මගේම ප්‍රතිබිම්බය දිහා බලාගෙන දිග කල්පනාවක හිටපු මන් පියවි සිහියට ආවේ ඔම්මගේ කටහඩ නිසා......

-"මන් දන්නවා ඔයා මන් එක්ක තරහින් ඉන්නේ කියලා ලිලී.....ඒත් පුතේ..."

-"ඔම්මා දන්නවා හැමදේම...එහෙම වෙලත් ඇයි මේහ්..."

ඇස්වල කදුලු පුරවගෙන මාත් එක්ක කථා කරන්න උත්සහ කරන ඔම්මට තවත් නපුරු විදියට සලකන්න ඕන උනේ නෑ මට...
පුංචි කාලේ ඉදන් මාව හරි ආදරෙන් බලාගත්ත මට අම්මා තාත්තා දෙන්නම උනේ මගේ ඔම්මා....
ඒත් එයා මාව අද තේරුම් අරගෙන නෑ....

-"කවදා වෙනකන් ඔහොම ඉන්නද ලිලී...මන් මැරෙන්න කලින් මට ඔයා සතුටින් ඉන්නවා බලන්න ඕන දරුවෝ...."

-"ඔම්මා දන්නවා මම හැමදාම සතූටින් හිටියේ කියලා....."

-"මන් ඔයාට වැරැද්දක් කරන්නේ නෑ ලිලී....දැන් ඔය කදුලු පිහාගන්න අපි පහලට යන්න ඕනේ.... "

තවත් ඔම්මා මන් කියන දේවල් අහන්නේ නෑ.....
කාමරේ තිබුන එයාගේ පොටෝ දිහාත් එකසැරයක් බලලා මන් කදුලු පිහාගෙන ඔම්මා එක්ක පඩිපෙල බැස්සා......
ලිවින්ග් රූම් එකේ ඉදගෙන හිටපු කෙනාව දැක්කම මන් පුදුම උනේ එයාව මන් කීයටවත් බලාපොරොත්තු නොවුන නිසා....

එතන හිටියේ park jimin......

-"ලිලී මේ තමයි mr.park soha,mrs.sera...මේ ජීමින්ගේ ඔම්මයි අප්පයි...."

මන් ඔම්මා එක්ක සැටියෙන් ඉදගද්දී ඔම්මා කියුවේ හිනාව මූනෙම පුරවගෙන....
ඔයාට සතුටුද ඔම්මා ජීමින්ව මට බන්දලා දෙන එකෙන්.....

-"ජීමින්ව නම් දුව නොදන්නවා වෙන්න බෑනේ..."

ජීමින්ගේ ඔම්මා කියුවේ ජීමින්ගේ ඔලුව අතගාලා හරි ආඩම්බරෙන්.....
කාටද ආඩම්බර නැත්තේ තමන්ගේ දරුවා ප්‍රසිද්ධ මනුස්සයෙක් උනාම...
මන් ඒ ප්‍රශ්නෙට ඔලුව වනපු එක විතරයි කරේ....
මොකද BTS JIMINව කව්ද නොදන්නේ....
ඒ නැතත් මන් ජීමින්ව කොහොමද නොදන්නේ......

-"මට ජීමින් එක්ක ටිකක් තනියම කතා කරන්න පුලුවන්ද..."

මන් කියපු දේ නිසා හැමෝම මන් දිහා පුදුමෙන් බලන් ඉද්දී ටිකකින් ජීමින් නැගිටලා එලියට ගියා.....
මාත් එතනින් අවසර අරගෙන එලියට එද්දී ජීමින් අහස දිහා බලාගෙන හිටියේ මට පිටුපාලා...
හැමෝම කියන කතාව ඇත්ත එයා ඒන්ජල් කෙනෙක්ම තමයි....
පැත්තකට වැටිලා තිබුන එයාගේ හෙවනැල්ලෙත් තිබුනේ සැනසීමක්.....
ඒත් ඒ සැනසීම විදගන්න බැරි විදියට මගේ හිත යදම් දාලා....