"On iki kişinin olduğu bir masaya on üçüncü kişi oturursa aralarından biri ölür."
Kana susamışlığın getirdiği savaşta insan nüfusu tehlikededir. Vampirler kendi içlerinde insan ve hayvan kanıyla beslenmek üzere ikiye ayrılmıştır. Vampir Konsey'i tar...
Yeni kurgumuz 13. Vampir'e şans verdiğiniz için teşekkür ederiz. ❤️
‼️ Kurgumuz şiddet, korku, cinayet, olumsuz davranış, cinsellik vb. konuları içerdiği için +18'dir. Rahatsız olacak okurlarımız lütfen başlamasın. ‼️
Okumaya devam edenler başlangıç tarihini buraya bırakabilir. 📍
Uzun soluklu bir macera bizi bekliyor. Keyifli okumalar! 🩸
- Can ve Sena 🧛🧛♀️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13. VAMPİR Can Dikmenli & Sena Nur Işık
GİRİŞ
Elimdeki viski bardağını dizimin üzerinde çevirirken babamın sinir bozucu sesine tahammül etmeye çalışıyordum. Dinlemeyi bıraktığım cümlelerinden birini kesip, "Bizi ölüme gönderiyorsun!" dedim.
"Bir avuç çocukla baş edemeyecekseniz bu zamana kadar hayatta kalmanız bir mucize olmuş," derken histerik bir gülümseme sesi duydum.
Telefonu kulağımdan uzaklaştırırken sıkmaktan neredeyse kırılacak olan bardağı yere bıraktım. "Bir avuç çocuk dediğin, insan kanıyla beslenen on beş vampir!"
"Konsey destek göndermeyi kabul etmiyor, André!"
"Konsey zaten sensin!" derken daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım. Yere koyduğum bardağa öfkeyle vurdum. Odamın kapısından içeri giren Amelia ona doğru gelen bardağı hızla tutarak kırılmasına engel oldu. Babamla kavga ederken beni görmesini istemediğim için kardeşime arkamı döndüm.
Telefonda babamın sesi yerine sinyal sesini duyduğumda yüzüme kapattığını anladım. Telefonu avucumun içinde sıkarak parçalara ayırırken sakinleşmek için derin bir nefes aldım.
Amelia, "Bizi tek mi gönderiyor?" dediği sırada parmaklarımı saçlarımın arasından geçirip dişlerimi sıktım. Elindeki bardağı masanın üzerine yavaşça bıraktı. Sesinin tınısındaki alışılmışlık, babamın her zamanki sorumsuzluğunu gözler önüne seriyordu.
"Tek düşündüğü kendisi," derken Amelia'ya döndüm. Bakışlarındaki anlayış beni yavaşça sakinleştirirken içinde bulunduğum durumdan nasıl çıkacağımı düşünmeye başladım.
"Biz zaten her zaman tek başımızaydık," dediği sırada yanıma yaklaşıp koluma dokundu. Baş parmağıyla tişörtümün açık bıraktığı tenimi okşarken, "Biz her şeyin üstesinden geliriz," dedi.
Kardeşimin içini rahatlatmak için, "Herkesi aşağıda topla," dediğimde önüne düşen bir tutam saçı kulağının arkasına sıkıştırdım. Boşta kalan avucumu yanağına koyup gülümsediğimde gözlerini kapattı.
