"မိုးေလဝသခန္႔မွန္းမႈမ်ားအရ မနက္ျဖန္မွာ ပထမဆံုးႏွင္းက်ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ေႏြးေထြးစြာ............."
Knock* Knock*
အိမ္ေရွ့တံခားေခါက္သံေျကာင့္ TV ကို ပိတ္လိုက္ၿပီး တံခါးဆီသို႔ ေလ်ွာက္လာလိုက္သည္။
"Minho Hyung? လာ၊ အထဲဝင္ေလ။"
"Seungmin..မင္းအတြက္တ့ဲ"
က်က်နနေခါက္ထားတ့ဲ စာကို Seungmin လက္ထဲ ထည့္ေပးၿပီးေနာက္ Minho လည္း ျပန္ထြက္လာလိုက္၏။
ဘယ္သူက ဘာအေၾကာင္းႏွင့္ေပးတ့ဲ စာမွန္း အသိေပးျခင္းမ႐ွိဘဲ လက္ထဲ အတင္းထိုးထည့္သြားတ့ဲ စာရြက္ေခါက္ေလးကို နားမလည္ႏိုင္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္။
Minho ကို ေမးဖို႔ႀကိဳးစားေပမ့ဲ ၾကားလိုက္ရတ့ဲ ကားသံအရ Chan ႏွင့္အတူ ထြက္သြားႏွင့္ၿပီျဖစ္သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ အျခားေရြးခ်ယ္စရာမ႐ွိေတာ့ဘဲ စာကိုဖြင့္ဖတ္ၿပီး အေျဖညႇိရန္သာ ျဖစ္လာခ့ဲသည္။
Kim Seungmin မင္းေမးခဲ့တ့ဲေမးခြန္းအတြက္ အ႐ိုးသားဆံုးအေျဖေပးမွာမလုိ႔ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေတြ႔လို႔ရမလား?
❄
စိုထိုင္းေနတ့ဲရာသီဥတုက မုန္းစရာပါပဲ။ တိတ္ဆိတ္လြန္းတ့ဲ လမ္းမကလည္း လူသူမ႐ွိတ့ဲအလား။
ကြၽီ...
မဖြင့္ျဖစ္တာၾကာလို႔ထင္ပါရဲ႕..အနည္းငယ္ တင္းက်ပ္ေနတ့ဲ တံခါးက ဖြင့္လိုက္တ့ဲအခါ ကြၽီခနဲ အသံထြက္ေပၚလာသည္။
ျမဴေတြ႐ိုက္ထားတာေၾကာင့္ မွန္ကလည္း ဝိုးတဝါး။
သံေခ်းပင္ အနည္းငယ္တက္ခ်င္ေနတ့ဲ အံထဲသို႔ အေႂကြေစ့တစ္ျပားကို သြင္းလိုက္သည္။
အနက္ေရာင္ဖုန္းကို ၎ေနရာမွ ယူကိုင္ရင္း
ရင္းႏွီးေနတ့ဲ နံပါတ္တစ္ခုကို ေခၚယူသည္။
အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ ေခၚယူခ့ဲျခင္းမ႐ွိခ့ဲသည္မို႔ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္လႈပ္႐ွားေနမိသည္။
YOU ARE READING
Winter Falls • 황승
Fanfictionနှင်းတွေကျတဲ့ ဒီဇင်ဘာလရယ်။ ပြီးတော့ လူသုံးယောက်ရယ်။ - Inspired by 'Winter Falls' - Written in Burmese
