Unicode
ကျွန်တော်ပြောလေ့ရှိတတ်တာတခုက လောကကြီးမှာလိူ့ဝှက်ချက်ဆိုတာမရှိဖူးလို့။
ကိုယ့်ရဲ့လျို့ဝှက်ချက်ကို လူနစ်ယောက်အထက်ပိုသိနေပြီဆိုရင် အဲ့တာကလျို့ဝှက်ချက်လို့မ ခေါ်နိုင်တော့ဖူး။
ကျွန်တော်က လျို့ဝှက်ချက်ထားတတ်တဲ့သူတယောက်မဟုတ်ပါ။
လျို့ဝှက်ချက်ေတွ၊ ဖုံးကွယ်ထားရတာတွေက ပျော်စရာကောင်းတယ်လို့ကိုမထင်မိဖူး။
ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်မှာ လျို့ဝှက်ချက်တခုအမြဲရှိလာခဲ့တာ ဘယ်အချိန်ကစပြီးေတာ့လဲဆိုတာတောင်မမှတ်မိတော့ဖူး။
လျို့ဝှက်ချက်ဖြစ်ဖို့မရည်ရွယ်ထားပဲနစ်ယောက်ထက်ပိုသိနေတဲ့လျို့ဝှက်ချက်တခုပေါ့။
အခုချိန်ထိ ဘယ်သူမှမသိအောင်ကျွန်တော်ဖုံးကွယ်ထားရတဲ့တခုထည်းသောလျို့ဝှက်ချက်။
အဲ့ဒီလျို့ဝှက်ချက်သာ သူများတွေသိသွားခဲ့ရင် တစုံတခုပျောက်ဆုံးသွားမှာကျွန်တော်ကြောက်နေခဲ့မိလို့ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
"Pran မင်းနောက်ကျော ကိုကြည့်စမ်း!!"
Phew!! ခပ်ကျယ်ကျယ်အော်သံ!!
ဒီကောင့်ရဲ့ ကျွန်တော့်နောက်ကျောကအော်သံကြောင့် ကျွန်တော့်ရဲ့(မသိစိတ်)ကနေအလိုလို တုံ့ပြန်ပြီးရှောင် ဖို့ဖြစ်လာသည်။
ကျွန်တော်စောစောကရပ်နေတဲ့နေရာကို
ခပ်မြန်မြန်ရောက်လာတဲ့ပြိုင်ဘက်ကောင်က ကျွန်တော်ရှောင်လိုက်တော့မြေကြီးပေါ်ကိုပြုတ်ကျသွားသည်။
အဲ့ကောင်က ကျွန်တော့်ဘက်ကိုဒေါသတကြီး လှည့်ကြည့်လာသည်။
သူ့ရဲ့ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားတဲ့ လက်သီးနဲ့ကျွန်တော့ မေးရိုးကိုထိုးဖို့ပြင်လိုက်သည်။
ကျွန်တော်သူ့ရဲ့လက်သီးကိုဆွဲယူပြီးကွေးချလိုက်သည်။ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်သီးက သူ့မေးစေ့ကိုမရောက်ခင်ပေါ့။
ကျွန်တော့အားပြင်းပြင်းနဲ့တုံ့ပြန်မူကြောင့်
သူကသက်ပြင်းတချက်ရိူက်ပြီး ခြေတလှမ်းနောက်ဆုတ်သွားတယ်
"မင်း!!"
"ဂြိုဟ်ကောင်"
"Ugh!!"
