Puzzle yapmayı sever misiniz?1000 parçalık,2000 parçalık bir şeyi birleştirmek. Aslında bu yere düşen camın parçalarını toplayıp eski haline getirmeye benzer. ama çok minik parçalar kaybolur değil mi? bulmak imkansızdır.
Ben Elisa,puzzle'ımın parçalarını birleştirmek için çabalıyorum. Ve o imkansız olan parçayı bulmak için hayattayım.
Benim hayatım bin parçalık puzzle gibi. Her şey paramparça.
Küçükken annemi kanserden kaybettikkten sonra kalan son parça onunla birlikte mezarlıkta. Ben o parçayı tamamlamayı kafama koydum. İstersem başarırım.
Ve ben başaracağım...
Sabah kalkıp hiçbişey yapmadan direkt elime telefonu alıp saate baktım. 11.43... ne kadar da geç uyanmışım diye kendime kızıyordum. Çünkü babam çoktan evden çıktı ve geç kalacağım için bana kızacaktı. Restoran çoktan tıka basa dolmuştur. Ben hazırlanmak için kalktığımda telefonum çalmaya başladı...
babam arıyor...
-Efendim baba.
-saat kaç Elisa,nerdesin sen?
-uyuyakalmışım,saati fark etmedim. hemen çıkıp geliyorum.
-Zahmet olucak ama ,biraz hızlı ol istersen.Bu gün pazar. işlerin ne kadar yoğun olduğunun farkında olmalısın..
-biliyorum, biliyorum baba. 20 dakikaya ordayım.
konuşmamı bitirdiğim anda telefonu kapatmıştı bile çoktan. Beklemeden hızla üzerimi giyip evden çıktım.
Tabi, özel şoför olmasa olmuyordu. ne zaman bir yere gidicek olsam tek gidemiyorum. hep birileri olmak zorunda mı!
içten içe sinirlendigim sırada,derin bi sarsılma sonucu kendime geldim.
ne olmuştu böyle, başım neden dönüyordu?
kafamı kaldırıp ayılmaya çalıştığım sırada şoförün baygın olduğunu gördüm. Benim bir şeyim yoktu. Kaza mı yapmıştık biz?
Ah,evet. Sersemin birisi bize çarpmıştı. Ambulansı arayıp arabadan indiğimde,bize çarpan şoförün baygın olduğu düşüncesiyle onun arabasının yanına gittim.
kapısını açtığımda donakaldım. Çok tatlıydı...
kendine gel Elisa,o baygın şuan düşünmen gereken şey bu değil!
alnı kanıyordu..Kolumun acısıyla inledigimde gözlerini açtığını fark ettim.
-G-gecmis olsun,iyi misiniz beyefendi?
-Sence iyi gibi mi duruyorum?ah..
-pardon, öyle demek istememiştim. neyse cevap verebildiğinize göre ciddi bir sorun göremiyorum. görünüşe göre bize siz çarpmışsınız. Ben ambulansı aradım, geldiğinde binip pansuman falan yaptırırsınız. Acelem var iyi günler. Ha bu arada şoför uyanmış,o size yardımcı olur..
-S-sen iyi değilsin,nereye gidiyorsun?
-Acelem var,Elisa ben memnun oldum. bir dahakine dikkatli olursunuz..
-Ben,mehir. Yani,bende memnun oldum. görüşürüz..ah!
-haraket etmeyin.
son konuşmamızı da yapıp hızla kaza yerinden uzaklastim. Çok ciddi bir şey yoktu,ufak tefek sıyrıklar vardı. Acelem olmasaydı oturup sabaha kadar mehirle sohbet edebilirdim. O kadar yakışıklı ve o kadar çekici bir ses tonu varki,anlatamam..
