Chapter - 17

9.6K 1.1K 259
                                    

တုိးသဲ့သဲ့စကားေျပာသံေတြ၊ နွာေခါင္းထဲ၀င္လာတဲ့ေဆးအနံ႕တခ်ိဳ႔ေျကာင္႔ အသိကပ္လာသည့္ Shane မွာ မ်ကိလံုးေတြကိုဖြင္႔ျကည္႔လိုက္သည္ႏွင့္ အနားမွာထုိင္ေနသည့္ Devin က ေျပးကပ္လာသည္။

"Shane? သတိရၿပီလား"

"အင္း.."

"ေခါင္းမူးေနလား မအီမသာျဖစ္ေနလား"

"မျဖစ္ပါဘူး.."

"ဘာမွမျဖစ္ပဲေနမလား ။ အမွန္တိုင္းေျပာစမ္းပါ မူးေနလား"

မနက္ခင္းတိုင္း အိပ္ရာကႏိုးထလာသလိုသာ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဟု Shane ေျပာေသာ္လည္း Devin က ယံုၾကည္ဟန္မတူ။

"ငါတကယ္ဘာမွမျဖစ္ေနဘူး Devin။ ငါသတိလစ္သြားတာလား"

"အင္း 2နာရီေလာက္ရွိျပီ"

"ဟိုလူေရာ"

"အဲ့ဒီလူကိုေတာ့မမိဘူး။ မင္းကိုသူက GHB လို႕ေခၚတဲ့ Drug တမ်ိဳးနဲ့ထိုးသြားတာ။ အဲ့ဒီဟာက တကယ္လံုးကို ထံုထိုင္းေစတယ္။ "

"ဟုတ္မယ္ ငါနည္းနည္းေလးေတာင္မလွုပ္နုိင္ခဲ႔ဘူး။"

"မင္း အခ်ိန္မွီမရပ္တန္႕နိုင္ခဲ့ဘူးမဟုတ္လား Shane ။ ငါေျပာပါတယ္ အေျပာမၾကီးပါနဲ႕လို႕ "

"အင္း မင္းေျပာေတာ႔လဲခံရရံုပဲ။ Drug မထိုးသြားရင္ေတာ႔ ငါဒီလိုခံလိုက္ရစရာကိုမရွိဘူး။ "

"ဟိုေကာင္ရဲ႕အစ္ကိုမဟုတ္လား ရဲမွတ္တမ္းက​ေန ေနာက္ေၾကာင္းေသခ်ာစစ္ၿပီးၿပီ"

"အင္း သူဟုတ္တယ္"

ေျပာေနရင္းကေန ထိုအခ်ိန္က ျဖစ္ရပ္တခ်ဳိ့ကိုမ်က္လံုးထဲျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာသည္။ ဓားနဲ႔ထိုးအံ့ဆဲဆဲ ထိုလူကိုအေနာက္ဘက္မွတစံုတေယာက္ကေဆာင့္ဆဲြလိုက္ျခင္း....

"Devin မင္းငါ့ဆီလာခဲ့တာလား။ ဘယ္လိုသိလဲ ဟိုလူကေရာ မင္းကို တခုခုလုပ္သြားေသးလား"

"ငါ မလာပါဘူး။ ​ေကာင္းဆက္ေဂ်ဒင္က မင္းဆီလာခဲ့တာ။ ဟိုလူနဲ႕သတ္ပုတ္ထားပံုရတယ္"

ထိုေတာ့မွပင္ ဘာေၾကာင့္ ထိုးေဆးရဲ့ဒဏ္ကိုမခံစားရသလဲဆိုတာကို Shane သ​ေဘာေပါက္သြားခဲ့သည္။ ​ေကာင္းဆက္ကလဲႊယူသြားခဲ့လို႔ပင္။

 ꜱɪɢɴꜱ ᴏꜰ ᴛʜᴇ ꜰᴀᴛᴇ  (ကံကြမ္မာချည်တဲ့ကြိုး)Where stories live. Discover now