Magsisismula ang araw ko ng masaya at maganada gaya ko hindi sa nagmamalaki pero maganda ako sa lahat ng konsepto
" ano ganyan na lang ba ang gagwin mo titingin ng magdamag sa salamin hindi ka kakain at maliligo " salita ni karen para ko na siyang kapatid pero nakakainis siya minsan
" oo na ito napo " pumunta ako ng kusina naghugas ng kamay at pumunta sa lamesa
"diba ngayon yung job interview mo galingan mo ha sana naman this time eh wag kana ma fired" sabi niya umoo nalang ako sa totoo lang hindi ko naman kasalan yun eh pinipikon ako kaya hindi napigilang patulan ngayon ako may kasalan siya nga nauuna ayaw kopa naman sa tao yung masama ugali ganda lang ambag niya ano siya sinusuwerte ako nga maganda ako nagyabang ba tss
"oo na atsaka hindi naman ako ang nauna dapat siya ang naalis eh " salita ko
" o siya tama na at bilisan mo hahatid mo pa ako "
" okay po " sabi ko na agad tinuloy ang pagkain
pagkatapos kong kumain agad akong naligo at nagbihis long sleeve shirt and jeans interview lang naman yun hindi trabaho kayo ito muna
"Uyy ano na tagal mo naman malalate nako "
"andiyan na masyado kang mainipin eh "
" alam mo kung hindi lang kita kaibigan kanina pa kita iniwan dito "
" uy grabe ka ah pero kahit ganon hindi mo kaya akong iwan best "
" at paano mo naman nasabi yan hah sagot " sabi nito na agad ko naman siyang nginitian at piankita ang susi ng kotse
" alam mo naman na ako ang nagdridrive diba nang sasakyan natin kaya wala kang choice "
" talaga ba edi mag cacab nalang ako kung ganyan ka kabagal " sabi nito na agad kung kinagulat
" ito naman hindi na mabiro ito nga po aalis na tayo " sabi ko habang hawak ang mga kamay niya siya nalang ang meron ako i mean kaming dalawa nalang ang magkasama dahil wala na kaming magulang namatay sila sa plane crush kaya ayon siya naman si erich diba pangalan palang mayaman na kaya siya nagtratrabaho sa malaking company
Hindi na lang siya sumagot at sumakay habang nasa byahe kinukulit ko siya hanggang sa bumigay din siya matampohin kasi
"okay na huwag kanang makulit at baka maaksidente pa tayo " sabi nito
" sabi mo ah bati na tayo yehey ang bait mo talaga libre moko ah " salita ko tumango lang siya at nagtuloy nako nang makarating sa pinagtratrabahuan niya bigla siyang nagsalita
" bili ka na ng bagong kotse ah malapit na bumigay yang sasakyan mo " sabi niya habang tinanggal ang seat belt niya ng makababa agad siya pumunta sa tapat ko at kumatok sa bintana
" anong oras matatapos work mo " pagiiba ko ng usapan
" I think mga 8 to 8:30 siguro bakit? "
" sunduin kita ah 8 " salita ko
" okay paayos moyan ah " sabi nito ng may halong sermon habang tinitignan ang mga dapat ipaayos sa sasakyan at nag salita pa ulit
" yesha pwede ka naman kasi humiram sa akin o di kaya mag shashare ako dahil sumasakay din naman ako diyan eh " dagdag niya habang nakatingin sa akin halata mo ang malasakit niya
" hindi na kailangan huwag kang mag-aalala gagawa ako ng paraan baga this week mapaayos koto" tumango lang siya
" o sige sabi mo yan ah sunduin moko mamaya at ililibre kita kahit saan sweldo kana " bulong nito ngumiti lang ako at nagpaalam na siyang papasok ng wala na siya agad din akong umalis at baka late nako
~ FAST FORWARD ~
Na tanggap ako sa trabahong inapplyan ko at ngayon ang unang araw ko
Ano ba naman yan unang araw palang ng trabaho ko ang hagard kona agad napakadaming paper works hindi na nga ako nakapag lunch pero ayos lang dapat magsipag ako ng mapaayos ko na ang kotse mamaya aksidente pa maabot konon
Lumipas ang oras at uwian na tumingin ako sa phone ng makita kong magaalas otso na pala kaya agad akong nagmadali at tinapos ang mga dapat taposin tumakbo pako sa elevator para makasakay at buti nalang nakasaya ako pagka bukas na pag bukas agad akong pumunta ng parking lot at sumkaya sa kotse ko nag text narin ako kay erich na malalate ako ng mga ilang minuto sabi niya okay lang at palabas palang naman siya
Nang marating agad ko siyang natanaw sa labas
" nandito ka na "
" sorry late nag overtime kasi kami "
" diba first day mo palang grabe ah di man lang naawa " sabi nito habang pasakay ng kotse
" okay lang yun at least maytrabaho nako at may ginagawa hindi nako nakatayo lang diyan " sagot ko sakanyan
" sa bagay okay na rin yan may trabaho kana pwede ka nang makabili ng mga bagay na gusto mo at mapapaayos mo narin tong kotse "
" kaya nga eh gusto kona rin kasing bumili ng mga damit ko at ito pang kotse " sabi ko bago paandarin ang sasakyan
Maganda naman ang byahe ang kaso biglang umulan
" hay nako ang lakas naman ng ulan nato wala pa naman akong dalang payong "sabi ni erich habang nakatingin sa labas ng bintana
" kaya nga atsaka wala naman binalita na uulan ngayon o may bagyo " sabi ko at tumingin din sa labas nasa gitna parin kami ng byahe pauwi na kami ng biglang umulan napakadulas tuloy ng daanan hirap makadaan nito ang
hina pa naman ng ilaw ng sasakyan hindi ko masyodo makita ang daanan at kung sinong dadaan
" ipatila na muna natin ang ulan " suhestiyon niya tumango naman ako at agad ginawa ang sinabi niya itatabi ko na sana ang sasakyan ng biglang may malakas na ilaw ang papunta saaming direksyon
" uyy anong nangyayari iatras mo yung sasakyan bilis na " sabi nito agad kong ginawa ang kaso hindi na gumagana at kahit anong hatak at galaw ko dito hindi na talaga gumana
" labas na bilis " sigaw ko sa kanya pero huli na ng masabi ko yuon dahil bumulosok na yung sasakyan na sa harap namin at ang huling nakita ko ang pagbaliktad ng sasakyan at ang patak ng ulan
comment :)
BINABASA MO ANG
MY NAME IS PRINCE
Fanfictionmalakas ang ulan maiingay na kotse na dumaaan hindi ko maiwasang isipin na napagulo parin ng mundo na kahit anong gawin mo marami parin ang mangyayari ng hindi mo alam ng biglang may bumusina tumingin ako sa headlight ng berde na pala ito nagsimula...
