1

13 3 1
                                    


Başladığınız tarihi buraya ekleyebilirsiniz 

Benim yazmaya başladığım tarih
03.05.2022

Güzel okumalar. :)

Bir hızlı bir yavaş adımlarla çok da kalabalık olmayan kaldırımda ilerleyen genç kızın bir şeyler düşündüğü pek aşikârdı. Ne düşündüğü bilinmese de, bir şeyler kurguladığı belliydi. Biraz sonra bir hızlanan bir yavaşlayan adımlarını durdurdu.  Hiçbir şey yapmadan bir süre öyle kaldı birkaç saniye  sonra başını bir şeyi onaylıyormuş gibi aşağı yukarı salladı ve geldiği yoldan hızlı adımlarla geri döndü.

Az önce herkesin içinde aşağılanıp kovulduğu kafenin cam kapısından içeri girdi ve patronunun olduğu kasaya doğru ilerledi. Onu karşısında gören patronu tam ona bir şeyler söyleyecekken genç kız ona izin vermedi ve konuşmaya başladı.

Hızlı ve titrek bir sesi vardı. Bazen bağırarak bazen de sessiz konuşuyordu kimi zaman da gözyaşlarını engellemek için susuyordu.

"Bakın bayım bu işe gireli sadece on gün oldu ve siz yapmadığım bir şey için beni hem aşağılıyor hem de kovuyorsunuz. Olayın aslını bile arastırmadınız. Bana kendimi açıklama fırsatı bile  vermediniz. Bu işe ihtiyacım olmasa eğer.... sizin bu kokuşmuş kafenizde çalışmak istemem. Beni, kovulmaktan çok haksız yere suçlanmak sinirlendiriyor. Kamera yok mu burada açın bakın kim suçlu kim değil. Açın ve bakın." dedi.

Patronu karşısında sessiz bir şekilde ona bakıyordu. Biraz şaşkın ve biraz kızgın olduğu davranışlarından çok açık bir şekilde belli oluyordu . Etrafına baktı masalarda içecek içip bir şeyler yiyen insanlardan çoğu onlara bakıyordu. Az önceki olaylara da şahit olmuşlardı. Beklemedikleri bir harekete de yine aynı müşteriler şahit olmuşlardı.

Patron bakışlarını tekrar, az önce ona bağıran ve haklı olduğunu farkettiği kıza baktı. Haklıydı evet, kamera vardı. Müşterinin para üstünü kimin aldığını anlamak için ona bakabilirlerdi. Eğer gerçekten o almadıysa patron çok mahcup olurdu. Bakıp bakmamak arasında kalmıştı. Ya gerçekten almamışsa diye düşündü ve almamış olabileceğine ihtimal verdiği için bu teklifi sert bir şekilde reddetti.

"Benim seninle uğraşacak vaktim yok. Çık çabuk buradan." dedi ve sakin bir şekilde işine geri döndü.

Kız yine öfkelenmişti. Ne yapacağını kestiremiyordu. Haksız yere suçlanmıştı. Hakkını aramalıyıdı ve öylede yaptı.

"Bakın inanın benimde sizinle uğraşacak vaktim yok. Niyetim buraya geri dönmek değil. Pek harika bir şekilde başka yerde de iş bulabilirim. Benim istediğim haklı olduğumu görmeniz." dedi.

Patronu elemanlarından birni yanına çağırıp kızı dışarı attırmak istedi.

"Oğlum  gel al şunu, elimden bir kaza çıkacak." dedi ve arkasını dönüp gitmeye başladı.

Kız arkasından kamera kayıtlarına bakılması hakkında bir şeyler söylüyordu ama söyledikleri pek de patronun umrunda değildi.

Çağırdığı garson kızı kolundan tuttu ve "Fazla uzattın çık artık." diyerek kızı kapıya doğru götürdü.

"Ne demek fazla uzattın? Benim bir onurum, gururum var. Haksız yere suçlanıp da sessiz sessiz evime dönemem. " dese de garsonun pek umrunda değildi.

Kız kolunu garson çocuğun elinden kurtarmaya çalışıyordu ve bunu yaparken biraz canı yanıyordu. Canının yandığı ekşittiği yüzünden belliydi.

Kafede oturan müşterilerden biri yanlarına yaklaştı ve garson çocuğun omzuna elini koydu. Garson ve kız durup onları durduran kişiye baktılar.

Uzun boylu, esmer siyah saçlı, pekala yakışıklı olan genç beye baktılar. Üçünün de yaşları birbirine çok yakın olduğu görünüşlerinden anlaşılabiliyordu.

Bu adı bilinmeyen esmer çocuk garson çocuğun omzundan elini çekip "Hanfendi kendi yürüyebilir bence. Onu böyle sürüklemenize gerek yok." dedi.

"Elbette kendi yürüyebilir ama benden onu dışarıya çıkartmam istendi ve bende görevimi yerine getiriyorum." dedi .

Bu söylediklerinden  kendisine verilen her işi dört dörtlük yaptığı sanılabilirdi.

Esmer çocuk  kıza dönüp:" İstiyorsanız bizimle oturabilirsiniz. Hem biraz da sakinleşirsiniz. Ayrıca sizinle konuşmak istediğim bir şey de var." Dedi bir kaç arkadaşının oturduğu masayı göstererek.

Kız ve garson şaşırmışlardı. Kız garsonun şaşkınlığından faydalanarak kolunu garsonun elinden çekti.

Eğer bu teklifi kabul ederse garsondan kurtulabilirdi ama bu kişileri tanimiyordu. Garsondan kurtulma fikri cazip gelmişti. Ayrıca bu kadar kalabalık bir yerde bu insanların kendisine zarar vereceğini de düşünmüyordu ve teklifi kabul etti.

"Sakinleşmek bana iyi gelebilir. Ayrıca ne konuşmak istediğinizi de merak ettim." dedi esmer çocuğun yanında yerini alırken.

"Buyrun masaya geçelim." dedi ve garsona dönüp "Hanfendiye lütfen bir kahve ve su getirir misiniz?" dedi ve masaya doğru ilerleyen kızın arkasından masasına doğru gitti.

 ・゚*。・☆

Merhaba...
Tekrar yazı yazma işine başladım. Aklımda bir kurgu var ve onu en iyi şekilde yazıya geçirmek istiyorum. Umarım bunu başarabilirim ve umarım sizde kurgumu beğenirsiniz.
Güzel okumalar.

Bölümleri fazla uzun tutmak istemiyorum. Sıkılmayın diye.

:)

MATMAZELWhere stories live. Discover now