ꜱɪɢɴꜱ ᴏꜰ ᴛʜᴇ ꜰᴀᴛᴇ (ကံကြမ္မာချည်တဲ့ကြိုး)

Chapter - 33

အခ်ိန္ကာလက ၂လနီးပါး႐ွိလာၿပီး အရာအားလံုးက ပံုမွန္အတုိင္းလည္ပတ္ေနခဲ့သည္။ Shane ရဲ႕ ခ်စ္ေရးဆိုျခင္းကို တရားဝင္လက္ခံၿပီးေနာက္ရက္မွာပင္ Shane ကေမေမနဲ႔လာေတြ႔သြားကာ စကားတခ်ိဳ႕ေျပာခဲ့ၿပီး ေမေမကလဲကန္႔ကြက္ျခင္းမ႐ွိ။ ရံုးမွာေတာ့ ​ေမး​ေငါ့အျပစ္တင္ခ်င္သူ အနညး္အက်ဥ္း႐ွိ​ေသာ္လည္း Shane ကဂ႐ုမစိုက္သလို ဒီလမ္းကိုကုိယ္တုိင္​ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာမို႔ ​ေကာင္းဆက္ကလဲ အာရံုသိပ္မထားခဲ့​ေပ။

ဒီတေလာ Shane လဲ အလုပ္မ်ား​ေနၿပီး ေကာင္းဆက္တို႔မွာလဲ အျပီးသတ္ေပးရမယ့္ ကိစၥအမ်ားအျပားနဲ႕ ခ်ာခ်ာလည္ေနသည္။ ဘာမွ မေျပာင္းလဲသြားဘူးလားဆိုရင္ေတာ့ Daddy မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း အိမ္ကေလးက ေျခာက္ကပ္ေနတာ​ေတာ့ အမွန္ပင္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ သားအမိနွစ္ေယာက္ စကားေျပာ၊ ထမင္းစား၊ ျပီးရင္ အိပ္ရာ၀င္ ။ ​ေမ​ေမကစိတ္ၿငိမ္ဖို႔ရာ သိုး​ေမႊးသိုးၿပီး ဆြယ္တာ၊ မာဖလာ၊ဦးထုပ္ စသည္မ်ားကို ျပန္လည္​ေရာင္းခ်​ေနသည္မို႔ ဝငိ​ေငြလဲရ၊ တဖက္မွာလဲ စိတ္ထဲ​ ​ေျဖသာရာရ​ေနခဲ့ၾကသည္။

ႏိုရာနဲ႔ Edward မွာ တေန႕တေန႕ Programming room ကို ေျပးလိုက္၊ အသစ္တခု မိတ္ဆက္မည့္ပဲြအတြက္ ျပင္ဆင္လိုက္၊ report မွီေအာင္တင္လိုက္နွင့္ မိမိႏွင့္ပင္ စကားေတာင္ ​ေကာင္းေကာင္းေျပာခ်ိန္မရ႐ွာၾက​ေပ။ ႏိုရာဆိုမွ မၾကာခဏဆိုသလို ဖုန္း​ေျပာ​ေလ့႐ွိၿပီး မ်က္ႏွာပ်က္​ေနတတ္​ေသာ အရင္ႏွင့္မတူ​ေတာ့သည့္ ႏိုရာကို ​ေကာင္းဆက္သတိထား​ေနမိသည္မွာလဲ ၾကာ​ေနခဲ့ၿပီ။ ထိုအခိုက္မွာပင္ ႏိုရာက နံ​ေဘးနား ေျခပစ္လက္ပစ္နဲ႕ ပစ္ထိုင္ခ်လာ​ေတာ့ အေတြးကလဲ ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့ရသည္။

"ငါ ေသေတာ့မယ္ထင္တယ္ ​ေကာင္းဆက္။ ၾကည့္ပါဦး ငါ့ဗိုက္​ေလးပိန္မသြားဘူးလားဟင္"

ဗိုက္​ကိုထုိးျပကာ သနားစရာ႐ုပ္နဲ႔​ေျပာလာသည့္ ႏိုရာ့စကား​ေနာက္ သူ႔ဗိုက္ကလိုက္လာဟန္မတူ၊ အလုပ္ပင္ပန္း​ေသာ္လည္း အစားအ​ေသာက္ပိုစားလာ​ေတာ့ နဂိုထက္ပင္ပူလာၿပီး အက်ီၤၾကယ္သီး​ေတြက ဟိုဘက္ဒီဘက္တင္း​ေနကာ ျပဳတ္ထြက္လုမတတ္မို႔ ​ေကာင္းဆက္ ရယ္သံစြက္​ေန​ေသာ​ေလသံျဖင့္....