Buraya nasıl geldim, bilmiyorum. Neyden, nasıl yaratıldığımı da çözemedim daha ama en azından benzerlerimin olduğu bir yerdeyim. Keşke neye benzediğimi görebilseydim. Karşımda gördüklerimin hepsi rengarenk ve çok canlı görünüyorlar. Arada canım yanmasa bir de daha güzel olacak tabi ki. Büyüdüğümden mi bilmiyorum aradan canım yanabiliyor. Bizimle ilgilenen farklı bir canlı var. Şarkı söylemesini seviyorum özellikle, hoş ezgiler mırıldanıyor. Tam birbirimize alışıyoruz derken, arkadaşlarımdan bazılarını götürdüler. Nereye gittikleri ile ilgili herhangi bir fikrim yok ya da ben de bir gün gidecek miyim bilmiyorum. En renkli büyük olanlarımız gitti ama sürekli de yenileri geliyor.
Biliyor musunuz, insanlar da bizim gibi güneşle büyüyorlar sanırım, gece yok oluyorlar çünkü. Bizim gibi su içiyorlar ve besleniyorlar. Gerçi bizim beslenmemiz onlardan biraz farklı. Diğerleri aralarında konuşup tanışsa da buralarda benimle sohbet etmeye tenezzül eden ya da muhatap olan fazla kimse yok. Sadece bize bakan insan arada bir geliyor yanıma. Bana güzel şeyler söylüyor. Özel olduğumdan bahsediyor mesela. Neden bilmiyorum; diğerlerinden bu şekilde bir ilgi göremiyorum. Bazen bana bakmıyorlar bile. Kendi aralarında herhangi bir sorunları yok, gayet iyi anlaşıyorlar. Ben de mi sorun var ya da ne tür bir sorun olabilir çözemedim. Bazen bana bakarak aralarında bir şeyler konuşup gülüştüklerini hissediyorum. Kendimi nasıl görebilirim bilmiyorum. Etrafımdakiler teker teker insanlarla birlikte gidiyorlar ve geri dönmüyorlar. Acaba ben de bir gün gidecek miyim böyle? Belki de daha iyi olur gitmek, bilmiyorum. Burada bize bakan insan haricinde beni seven yok nasıl olsa.
Her şeye rağmen burada olmak çok güzel. Güneş çıktığı zaman güneşlenmek, ki en sevdiğim kısım bu... Arada bir de olsa su içmek çok ihtiyacım olmasa da, güne bizimle ilgilenen insanın şarkılarıyla başlamak çok güzel. Her zaman böyle olur umarım. Diğerlerini bazen umursamıyorum; gelen giden insanları izliyorum. Gelenler içimizden birini seçiyor ve sahibimiz onları özenle hazırlıyor, üzerlerine süsler takıyor ve hep gülümsüyor. Bugün farklı biri geldi; ben kimi seçecek acaba diye merak ederken bana uzun uzun baktığını hissettim. Güneşe dönmüştüm günlük zevkimle baş başaydım. Biraz dönüp bakmak isterken sahibim beni eline aldı. Karşımdakiler hemen fısır fısır konuşmaya başladılar. Sanırım onlar da benim gitmemi beklemiyorlardı. Sahibim benim hakkımda güzel şeyler söylüyor; yine özel olduğumdan bahsediyordu. Biraz küçük olmamdan dolayı bakımımla ilgili bir şeyler de söyledi. Sonra beni yine diğerleri gibi özenle hazırlamaya başladı. Önce güzel bir elbise gibi bir şeyle kapladı beni. Neredeyse içine gömülmüştüm. Sonra küçük küçük süsler serpiştirdi yanıma. Yine gülümseyerek uğurladı beni. Sanırım yeni bir sahibim oldu. Umarım gideceğim yer de güzel olur. Evet işte gidiyoruz. Hızlı adımlarla beni aracıma götürüp yerleştirdi taşıyan kişi. Bana özen göstermesinin nedenini arabanın camında kendimi görünce anladım. Arada canımı yakan; çiçek açmam veya yaprak çıkarmamdan değilmiş. Benim dikenlerim var. Şimdi daha iyi anlıyorum bana neden kimsenin yaklaşamadığını ve neden benimle arkadaş olmak istemediklerini. Dikenlerim nasıl özel yapabilir ki beni anlamıyorum. Çok çirkin görüntüm. Beni neden sevsinler ki berbat görünüyorum. Beni nasıl beğenip aldı acaba yeni sahibim? Hareket etmeye başladık, beni nereye götüreceğini merak ediyorum. Belki de dikenlerimi tedavi edecektir. Evet yine umutlandım gördünüz mü? Hadi bakalım!
Evet... Yeni evimize geldik sanırım. Diğerinden daha büyük ve yan yana evler gibi duruyor. Umarım güneşi görebilirim. Sahibim beni bir başkasına uzatıyor. Çok mutlu olmadı ama yine de teşekkür ederek aldı beni. Neden beni sevmedi, başka birine verdi?
Evin en büyük cam kenarına yerleştirdi beni sahibim. Sonra da yeni sahibimin yanına gitti ve sohbete başladılar. Ne zaman gideceğiz, diye beklerken sahibim gitti. Aslında başta anlamıştım ama sanırım beni yeni evime getirmek için aldı ve artık burada olacağım. Benim gibi dikenli ve çirkin bir şeyi neden hediye etmiş olabilir ki? Of... Umarım beni ihmal etmez; eski sahibim gibi konuşur ve ilgilenir benimle. Şu an kendimi çok garip hissediyorum. Etrafa bakmamda bir sakınca yok umarım.
