30 november 2021

180 4 1
                                    

Helaba Klaas

Ik realiseerde me vanmorgen dat het vandaag exact een half jaar geleden is dat ik begonnen ben met dit 'dagboek'. Ik denk niet dat ik het echt een volwaardig dagboek mag noemen, maar eerder een collectie van brain farts. Ik weet nog dat Klaasje me destijds probeerde te overtuigen om m'n gedachten eens op papier te zetten, 'jounalling' noemde ze het. Het zou voor rust zorgen in je hoofd, iets waar ik volgens haar echt nood aan had. Klaasje was weer in een spirituele bui die dag, terwijl ik eerder een baaldag had. Ik had het nogal moeilijk met de gedachte dat er een hele reeks 'laatste keren' aankwam, wat K3 mét Klaasje betrof. Ik vond het eerst maar een vreemd idee, zo'n 'dagboek' bijhouden. Ik had dat als kind ook nooit gedaan of zo, ik had daar te weinig doorzettingsvermogen en schrijftalent voor, denk ik. Niet dat dat laatste er met de jaren op vooruitgegaan is ... Anyway, ook al vond ik het een gekke gedachte en had ik het proberen weg te lachen, toch ben ik diezelfde avond nog in de pen gekropen. Ik heb m'n hersenspinselcollectie dan ook maar meteen 'Klaas' gedoopt, aangezien onze beste Klaasje me op het idee heeft gebracht.

Nu zijn we zes maanden later en ik merk dat ik er echt al wel veel aan heb gehad, aan dat gedachten op papier zetten. Soms lees ik dingen terug van weken of maanden geleden en sta ik ervan versteld hoe intens ik die emoties destijds heb beleefd. Men zegt weleens dat een beeld meer zegt dan duizend woorden, maar toch vind ik dat herinneringen levendiger terugkomen door te lezen wat je er destijds over hebt opgeschreven, dan te kijken naar een random foto die je toen hebt genomen. Niet dat alle herinneringen even fijn zijn om te herbeleven natuurlijk ...

Sinds vrijdag is K3 weer compleet. Wél weer een mooie herinnering om aan de collectie toe te voegen. Het is onze Julia geworden. Zoals ik al eens verteld heb, was vooral ík meteen heel grote fan van Julia. Haar energie en de onbezonnen vrolijkheid die ze uitstraalt zijn mega aanstekelijk en volgens mij is Julia echt de boost die K3 nodig heeft. Marthe liet gisteren ook weten dat ze opgelucht is dat die hele zoektocht is afgerond. Of ze mijn enthousiasme voor de keuze voor Julia volledig deelt, dat weet ik niet zo goed. 'Julia versus Diede' was de weken voor de finale regelmatig een punt van discussie tussen Marthe en mij, maar die laatste dagen voor het uiteindelijke verdict heb ik het onderwerp bewust ontweken. Die hele zoektocht woog best wel zwaar op ons en ik verschil op zo'n momenten niet graag van mening met Marthe. Vandaar dat ik het op den duur ook gewoon heb losgelaten en het op me af heb laten komen. Uiteindelijk heeft Studio 100 beslist dat Julia beter in het plaatje paste dan Diede. Ik ga ervan uit dat Marthe vrede heeft met de beslissing die voor ons genomen werd, al hebben we het er nog niet expliciet met elkaar over gehad.

Tot schrijfs!

Hersenspinsels van Hanne (K3 Fanfictie)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu