AKY | GİRİŞ

3.5K 112 41
                                    

07.06.2022

Hoş Geldiniz

Başladığınız tarihi buraya bırakır mısınız?

No.1 -Bu Benim Hayatım

İyi okumalar

🍷

Ay gökçek bir oğlan, güneş ise güzeller güzeli bir kızmış o zamanlar. Ay kendisini bildi bileli güneşe aşıkmış. On beşinci doğum gününde bütün cesaretini toplayıp güneşe aşkını itiraf etmiş. Güneşte aya aşıkmış ama söylemeye çekiniyormuş. Ay'ın sözlerinden cesaret alan güneş de onu sevdiğini söylemiş. Her ayın on beşinci gecesi buluşuyor, birlikte tatlı hayaller kuruyorlarmış. Hatta son buluşmalarında evlenmeye karar vermişler. Ay ve güneş' in birbirlerine olan aşkını kıskanan kötü kalpli yıldız güneşe çirkin iftiralar atıp ay'ı ondan soğutmuş. Güneş ne yaparsa yapsın kendisini pâklayamamış. Ama aydan vazgeçmeyip peşinde dolanmaya devam etmiş.
Bir gün, ay güneşe;
"Boşuna peşimde dolanıp durma , seninle evlenmeyeceğim, benden umudunu kes" demiş. Güneş bir daha ay ile birlikte olamayacağını anlayınca aşkını ateşe çevirip içinde yakmış. Ancâk ay güneşi bir türlü unutamıyormuş. Ayın her on beşinde hasretle güneşe bakmak istiyor fakat güneş gözüne parmaklarını uzatarak kendisini görmesini engelliyormuş. İnsanların güneşe bakamayışlarının sebebi de buymuş. Güneş sevdiğinin göremediği güzelliğini ışıktan parmaklarını uzatarak insanlarında görmesini engelliyormuş..

"Bir daha birlikte olamamışlar mı?"

Bakışlarımı gecenin zifiri karanlığına rağmen tüm ihtişamıyla parlayan aydan çekip ekrandaki kız çocuğuna çevirdim. "Olamamışlar kar çiçeğim" Küçük dudaklarını büzüp öne doğru uzattı.

Üzülmüş gibi duruyordu. Bende onun gibi büzdüm dudaklarımı" O bal dudaklar neden büzüldü bakayım?"
Uzun kirpiklerinden düşen bir damla yaş tombul yanağından çenesine doğru süzüldü." Güzel olan hiçbir şey güzel kalamıyor."

Küçük yaralı kızımdı benim Esma. İki yıl önce bir cinayet davasında tanışmış bir daha birbirimizden ayrılmamıştık. " Öyle. Güzel olan hiç bir şey güzel kalamıyor. Ama sen hep güzel kal olur mu kar çiçeğim?" Minik elinin tersiyle yanağında ki ıslaklığı sildi.

Gülümseyerek başını salladı. Bir anda üzüntüsünü unutup heyecanla bir şeyler anlatmaya başladı. Bu haline gülümsemeden edemedim. Biraz daha konuşmanın ardından görüşmeyi sonlandırdık.

Oturduğum sandalyeden öne doğru eğilip soğuk ellerimi aralık pencereden dışarıya doğru uzattım. Avucuma düşen kar taneleri erimiyordu.

Kafamı gökyüzüne doğru kaldırdım yüzüme çarpan soğuk hava tenimi yakıyordu. Yanarak üşüyordum.

Pencereyi kapatmak için hareketlendiğim sırada sokak lambasının altında duran karartı kaşlarımı çatmama neden oldu. Pencereye iyice yanaşıp ışığı patlamış sokak lambasının altındaki insan silüetini andıran karartıya baktım.

Gözlerim katran kadar karanlık geceye karşın ben buradayım dercesine parlayan kehribar rengi gözlere takılınca nefesimi tuttum. Vücudumu saran korku dalgasıyla pencereden uzaklaştım.

AÇIK KURŞUN YARASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin