Pagkababa naming galing sa sa hall ay dumire diretso ako palabas ng isang maliit na hotel.
Agad nahatak ng paningin ko ang isang lalaking nakatingin sakin at agad siyang umiwas ng tingin.
Siguradong si Nico iyon. Agad ako nakaramdam ng kaba at kilabot. Sabi kasi nila, may kakaibang kakayahan ang lalaking iyon. Nakakakita siya ng hindi nakikita agad ng pangkaraniwang tao.
Ewan ko kung pangitain nga ba o mga kaluluwa.
Wala akong nagawa kundi, ang maglakad at dumaan sa likod niya. At dun ay lalong lumakas ang kabog ng puso ko. Bubuksan ko na sana ang payong ko para maghanap ng masasakyan ngunit ng lumingon ko ay wala doon ang kaibigan ko. Bumalik nalang ako sa loob at doon ay nawalan na ako ng kaba.
"Nako, ang lakas ng ulan." Reklamo ko.
"Hintayin nalang kasi natin tumila."
Ngunit nakalipas na ang ilang minuto at hindi parin tumitila, at lalo paring lumakas ang ulan. Nagtetext na din ang mga tao sa bahay, paano naman kasi, may curfew kami. At malapit na ang oras.
Maya't maya ay nahagip ng tingin ko si Nico na nakatingin sakin. Nanumbalik nanaman ang kaba. Nagsimula na akong mag isip ng hindi magandang pangyayare. Kaya't pumasok ako at hinatak ang kaibigan ko na pumasok sa loob.
"Oh, anong problema?!" nadadapa dapa niyang utas.
"Eh paano naman kasi, si Nico. Ang weird, kanina ko pa siya nakikitang nakatingin sakin eh!"
Nanahimik sandali ang kaibigan ko at seryoso siyang nakatingin saakin.
"Weeeeeeh?" sarkastiko niyang sabi.
"Grr. Not a joke!"
"Yiee. Wag mo nga akong anuhin diyan Andy."
"Grrr! Seryoso nga! Kinakabahan ako! REMEMBER?! It's Friday the 13th! It's Freaking me out! Tiyaka, alam mo naman kung ano si Nico eh."
"Wag mo na nga yung isipin! Positivity lang! You need to enjoy this night! Ano ka ba! It's our prom! C'mon!"
Tumango nalang ako at hinayaan siyang dalhin niya ako pabalik sa hall.
BINABASA MO ANG
Spirit Within (ONE SHOT)
ParanormalPangitaing nakakapangilabot. Huli na ba siya bago niya maisalba ang buhay ni Andy? O baka hindi pa huli bago mangyare ang masamang pangitain.
