ဖီ မအားတာနဲ႔ အပိုင္း (၁၂)ကို မ်ားမ်ားေရးမေပးလိုက္နိုင္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါမို႔ Eyes On Me မဖတ္ထားတဲ့သူေတြအတြက္ ကိုးကိုးနဲ႔ေတးေတး ပထမဆုံးေတြ႕တုန္းကအေၾကာင္းေလး အလြမ္းေၿပ ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ ႀကိဳအသိေပးခ်င္တာေလးက Mini-story ဆိုတဲ့အတိုင္း မွန္းေၿခ ၁၅ပိုင္းေလာက္ဆို အၿပီးသတ္နိုင္ေတာ့မွာပါ။ ကိုးကိုးတို႔အတြက္ တစ္ခုခုလိုအပ္တာ၊ အႀကံေပးခ်င္တာမ်ားရွိရင္ ေျပာခဲ့လို႔ရပါတယ္ေနာ္....🤍
••••••••••••••••••••••••••••••••
တိမ္ထူထူညေနခင္းတစ္ခုတြင္ ရန္ကုန္ေရာက္ သီေပါသားေလးတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာငယ္ကေလးႏွင့္ လမ္းေပ်ာက္ေနရွာသည္။ ဘယ္ဘက္ကိုေမာ့ၾကည့္လည္း တိုက္ေတြ၊ ညာဘက္ကိုျပန္ေမာ့ၾကည့္ တိုက္ေတြ ... လက္ထဲကတတူတူျမည္ေနေသာ ဖုန္းကိုျပန္ငုံ႔ၾကည့္ေတာ့ ဘုန္းလၽွံေမာင္ ေခါင္းပင္မူးသြားေခ်ၿပီ။ ယခုအခ်ိန္ထိ သူ႔အစ္ကိုျဖစ္သူ ေအးခ်မ္းေမာင္မွာ ဖုန္းကိုမကိုင္ေသးေပ။
နိုဝင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ရက္ သီေပါကိုျပန္မည္အျပဳ ကိုႀကီးကေမေမႀကီးဖို႔ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ ထည့္ေပးခ်င္သည္ဆိုေသာေၾကာင့္သာ သူ တိုက္ခန္းလိုက္ရွာေနရတာျဖစ္သည္။ တိုက္နံပါတ္(၂၁)လို႔ပဲေျပာထားၿပီး ဖုန္းကမကိုင္ေတာ့ တစ္ခန္းခ်င္းပဲ တံခါးလိုက္ေခါက္ကာ ေမးရေတာ့မလို။ သည္လိုႏွင့္ ဘုန္းလၽွံေမာင္တစ္ေယာက္ ႀကံရာမရျဖစ္ေနခိုက္ လူတစ္ေယာက္ ထိုတိုက္နံပါတ္ (၂၁) ထဲသို႔ ဝင္သြားေသာအခါ၊
"ဟို .. ဟိုအကိုႀကီး"
ပ်ာပ်ာသလဲေခၚၿပီး အေနာက္ကေျပးလိုက္ေတာ့ ထိုသူက လွည့္ၾကည့္ပါသည္။
"ေခၚလိုက္တာလား"
"ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္။ ဒီတိုက္မွာ ကိုေအးခ်မ္းေမာင္အခန္းက ဘယ္အခန္းလဲခင္ဗ်"
မဲနက္ေနေသာ မ်က္ခုံးေၾကာင္းႏွစ္ခု တြန႔္ခ်ိဳးသြားတာ ဘုန္းလၽွံေမာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္လိုက္ရသည္။ အနီးကပ္မွရလိုက္ေသာ ပိုးသတ္ေဆးအနံ႔ေၾကာင့္ သည္လူသည္ ေဆးခန္းသြားျပၿပီးျပန္လာတာ ဟုတ္လၽွင္ဟုတ္၊ မဟုတ္လၽွင္ေတာ့ ဆရာဝန္ပင္ျဖစ္လိမ့္မည္။
"ဒီတိုက္မွာ အဲနာမည္မရွိဘူး"
"ဟာ ရွိပါတယ္။ သားကို ဒီလမ္းနာမည္နဲ႔ တိုက္နံပါတ္(၂၁)လို႔ ေသခ်ာေျပာထားတာ"
၁၈ႏွစ္သား ဘုန္းလၽွံေမာင္က မမွီတမွီသူ႔အရပ္၊ ႀကိဳးဆြဲမ်က္မွန္ကို ပင့္,ပင့္တင္ကာ ထိုအကိုႀကီးကို ေမာ့ေျပာရွာသည္။
"ငါ ဒီတိုက္မွာေနလာတာ ၄ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ၊ အခန္းတိုင္းနဲ႔ ရင္းႏွီးတယ္။ ေအးခ်မ္းေမာင္ဆိုတာ တစ္ခါမွမၾကားဖူးဘူး။ မင္းအမွတ္မွားတာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္"
"ကိုႀကီးက ဒီမွာရွိပါတယ္ဆို"
ထိုလူကလည္း မဟုတ္မခံဆိုသလို၊ ဘုန္းလၽွံေမာင္ကလည္း သူအတပ္သိသည့္ကိစၥကို အေလၽွာ့မေပးနိုင္ေခ်။ သည္လိုႏွင့္ အသက္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ကြာသူႏွစ္ေယာက္ တိုက္ေရွ႕တြင္နာမည္တစ္လုံးေၾကာင့္ ခ်ာခ်ာလည္ေနခ်ိန္ သူတို႔နားေရာက္လာသူမွာ ထိုနာမည္ပိုင္ရွင္သာ။ ဘုန္းလၽွံေမာင္မ်က္ဝန္းအစုံတို႔ ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ေတာက္ပသြားေလ၏။
"ကိုႀကီး သားကဖုန္းေခၚေနတာ၊ ဘာလို႔မကိုင္တာလဲ"
"Laundary ခဏသြားအပ္လို႔ ဖုန္းထားခဲ့လိုက္တာ။ ကိုညီမိုးလြင္နဲ႔ သိေနၾကတာလား"
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူမ်က္ခုံးပင့္ေနၾကေတာ့ Ice ပါေၾကာင္သြားသည္။
"မသိပါဘူး Ice ရာ ... ဒီတိုက္မွာ ေအးခ်မ္းေမာင္ရွိလားေမးေနလို႔။ Sorry ေကာင္ေလး၊ မင္းကိုႀကီးမွာ ျမန္မာနာမည္ရွိမွန္း ငါမသိဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္"
Ice ညီဆိုေပမဲ့ အနည္းငယ္သာ႐ုပ္ဆင္ေသာ ရွမ္းစပ္ေလးျဖစ္သည္။ ဒါမို႔ ညီမိုးလြင္ ႐ုပ္မဖမ္းလိုက္မိတာျဖစ္သည္။
"ဒါဆိုလည္း မိတ္ဆက္ေပးမယ္။ ကိုညီမိုးလြင္ ဒါ သီေပါက ကၽြန္ေတာ့္ညီဝမ္းကြဲေလး၊ ဘုန္းလၽွံေမာင္တဲ့။ အခုမွ ေဆးတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္"
"ဪ.."
ရည္ရည္မြန္မြန္ေကာင္ေလးအား ညီမိုးလြင္အသိအမွတ္ျပဳပုံက 'ဪ' တစ္လုံးတည္းရယ္သာ။ ေကာင္ေလးကေတာ့ျဖင့္ Ice မိတ္ဆက္ေပးမွာကို တစ္ဖန္ျပန္အာ႐ုံစိုက္ေနသည္။
"ဘုန္းလၽွံ ... ဒါ Dr. ညီမိုးလြင္တဲ့၊ ကိုႀကီးတို႔ အေပၚထပ္အခန္းက။ ေက်ာင္းကိစၥသိခ်င္တာရွိရင္ ဒီအစ္ကိုကို အာမနာတမ္းေမးေနာ္၊ ရတယ္မလား ကိုညီမိုးလြင္"
Ice က တရင္းတႏွီးေျပာေတာ့ အခ်င္းခ်င္းစေနာက္ၾကရင္းသာ ေတြ႕ဆုံမွုတစ္ခု အစပ်ိဳးသြားသည္။ ညီမိုးလြင္ ျပန္ေျပာခဲ့သည္က-
'အစ္ကိုျဖစ္သူလို ဟင္းေပါင္းအိုးမငွားရင္ ႀကိဳက္တာေမးပါဗ်ာ' တဲ့ေလ။
💙🤍💙🤍💙🤍💙
