HIS AFFECTION (COMPLETED)

CHAPTER 13

Denise Pov

Ilang araw nakong nasa kwarto hindi ako lumalabas, sa mga nangyari? hindi ko alam kong ano pang gagawin ko.

Napatingin naman ako sa pinto ng kwarto ng bumukas ito.

"Anong ginawa mo rito?" Malamig na aniya ko.

"Denise let's talk" aniya niya, tinignan ko lang ito saka tumango.

Lumabas naman siya ng kwarto saka ako sumonod.

"Talk" malamig na aniya ko.

"Hindi ko alam okay?" Aniya niya, tumango nama ako.

"And then?" Aniya ko.

"Denise hindi ko alam na siya pala iyong babaeng sinasabi mo" aniya niya, tumango lang ako ulit.

"You kiss her" malamig na aniya ko saka siya binalingan ng tingin.

"Denise i didn't kiss h-" hindi ko na siya pinatapos at saka ko siya sinuntok.

"You fucking kiss her!" Sigaw ko rito.

"Denise i didn't kiss her! Wtf are you saying?!" Bulyaw niya sakin.

"Lahat na pinaubaya ko sayo kuya, lahat! ginawa ko sayo lahat! Siya nalang ang natira sakin! Bakit?! Bakit siya pa?!" Sumbat ko rito.

"Hindi ko nga alam!" Aniya niya.

"Nag papaubaya ako sayo lagi, sinasalo ko lahat ng kalokohan mo! Sinasalo ko lahat ng kasalanan mo! ginagawan ko ng paraan lahat ng mali mo! Ako mismo ang humaharap sa mga problema mo! pati ba naman siya?! Kuya naman!" Sigaw ko rito.

"Nanunumbat kaba?!" Sigaw niya.

"Nagsasabi lang ako! Naglalabas lang ako! Tangina kuya ang sakit sakit na" aniya ko saka napa upo.

"Simula bata tayo sinasalo ko na lahat ng mali mo nag tanong kaba kong okay lang sakin? Tinanong mo bako kong kamusta ako? Tinanong mo ba kong kaya ko pa?" Aniya ko rito.

"Ang sakit sakit ng pakiramdam ko araw araw, dinama ko lahat sinarili ko lahat dahil ayokong makita mo na napapagod ako sa mga problema na dapat ikaw ang humaharap hindi ako"

"Kuya kita kuya kita kaya dapat intindihin kita pero ako? Ako naiintindihan mo ba ako? dapat nga ikaw ang gumagawa ng ginagawa ko pero sabi ko wag nalang dahil baka hindi mo kaya"

"Hindi mo kaya! Kasi duwag ka! Potangina duwag ka all you care about is your freedom! you're fucking selfish!"

"Denise"

"Kuya hindi ko kailangan ng awa mo, umalis kana" aniya ko.

Tinignan ko naman ito ng malamig saka tumayo at binuksan iyong pintuan.

"Umalis kana kuya" aniya ko rito.

"Denise"

"Leave!" Sigaw ko rito, wala siyang magawa kundi umalis nalang.

Nang makaalis siya ay sinara ko naman ang pinto pupunta na sana akong kwarto ng biglang bumukas ang pinto.

"Fuck leave me alone!" Sigaw ko, tumingin naman ako sa pinto, napa hinto naman ako ng makita si mommy.

"Denise anak" malungkot na aniya ni mommy.

"Mommy" aniya ko saka tumakbo at mahigpit siyang niyakap, doon ko naman binuhos ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

"Ilabas mo lang anak" aniya niya, mas lalo naman napahigpit ang yakap ko rito.

"Mommy pagod nako" aniya ko habang umiiyak parin sakanya.

"Lahat naman tayo napapagod anak kailangan rin naman kasi nating magpahinga para hindi tayo sumoko" aniya niya.

"Paano ako magpapahinga kong mismo ang pahinga ko ang dahilan ng pagka pagod ko" aniya ko rito.

"Makakaya mong mag pahinga ng wala siya" napaiyak naman ako lalo.

"Mahal ko siya mahal na mahal"

"Ibang tao nalang lagi minamahal mo anak, nakakalimutan mona ang sarili mo" aniya ni mommy, kumalas naman ako sa pagkakayakap sakanya.

Pinupunasan niya naman ang mukha ko dahil sa mga luha ko.

"Tahan na, wag kana umiyak" aniya niya, tumango naman ako, hinila niya naman ako saka dinala sa kwarto.

Pinahiga niyako saka ako tinabihan.

"Magpahinga ka anak, andito lang si mommy"