"ကိုကို အင့် ... ပိုက်ဆံနှစ်ရာ၊ သမီးကို ရေခဲမုန့်လေးတစ်ဗူး ဝယ်ပေးပါလား"
လက်မှာတောင် အကြောဆေးပိုက်တန်းလန်းနှင့် ကိုးနှစ်အရွယ်ကလေးမလေး နိုးနိုးက သူ့ကိုငါးဆယ်တန်လေးရွက် ကမ်းပေးလာသည်။ အစပထမတော့ ဘုန်းလျှံမောင် ကြောင်သွားသေးတာ။ ပြီးမှ မနက်ခင်းက နိုးနိုးလေးအမေ ဆူငေါက်နေတာကို ပြန်အမှတ်ရမိသည်။ ချောင်းကလည်းဆိုးနေတော့ အမေဖြစ်သူက ဘယ်ကျွေးချင်ပါ့မလဲ။
ခုတော့ အမေအိမ်ပြန်တုန်းခဏ သူ့ကိုလူမိုက်ငှားနေတာဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံး Posting ဖြစ်သော ရန်ကင်းကလေးဆေးရုံကိုကျပါပြီဆိုကတည်းက ဖျားနာသူကလေးတွေအကြိုက် သူကအလိုက်ဆောင်ပေးရသူ။ မုန့်လိုချင်ရင် ဝယ်ပေးသလို၊ ကစားစရာဆိုလည်း ပိုက်ဆံတောင်စိုက်ဝယ်ပေးတတ်တာ။ အလိုလိုက်လွန်းလို့လည်း ကလေးတွေချစ်ကြတာ။ အခုတော့ မတည့်တဲ့ရေခဲမုန့်ကို တောင်းဆိုနေပါပေါ့ ... ဘယ့်နှယ်ဖျောင်းဖျရပါ့။
"သမီးရဲ့ ရေခဲမုန့်စားမဲ့အစား တခြားဟာစားပါလား။ ဒါမှမဟုတ် ဟိုဖက်ကုတင်က စိစိကိုဝယ်ပေးသလိုမျိုး Lego အရုပ်ဝယ်ပေးရမလား။ ကိုကို ကူဆက်ပေးမယ်လေ"
"ဟင့်အင်း၊ ဟင့်အင်း။ သမီးက စတော်ဘယ်ရီရေခဲမုန့်ပဲစားမှာ"
"ဘယ်သူလဲဟေ့ စတော်ဘယ်ရီရေခဲမုန့်စားချင်တာ။ ဆေးရုံမှာနေရင် ဂျီမကျရဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား"
ကြောက်လန့်ဖွယ်ဟိန်းဟောက်သံကြီးဖြင့် ဝင်လာသူမှာ တင်နီလာဝင်းဖြစ်သည်။ နိုးနိုးက ငါးဆယ်တန်တွေပြန်ယူကာ အသာလေးလှဲအိပ်သွားသည်။
ဘုန်းလျှံ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဘီလူးမလိုမာန်ဖီထားနေရာက မျက်စိစုံမှိတ်ပြကာ တစ်ဖက်သွားစေသည်။ သူ ဂျူတီချိန်းရတော့မှာကိုး။ သို့ပေမဲ့ ကုတင်ပေါ်က နိုးနိုးလေးကိုပြန်ကြည့်တော့ တင်နီလာဝင်းဖြဲဟောက်လို့ မျက်ရည်ကဝဲနေပြီ။
"အရမ်းမဆူပါနဲ့ဟ၊ သမီး မနက်ဖြန်အရုပ်ဝယ်ခဲ့မယ်နော်"
သည်ဆေးရုံမှာ ကလေးတွေက ဘုန်းလျှံမောင်ကိုချစ်သလောက် တင်နီလာဝင်းကိုတော့ မြင်ရင်မျက်နှာလွှဲကြသည်ထိ ကြောက်ကြသည်။ ဒါလည်းတစ်မျိုးကောင်းတာက မဟုတ်တာကို ရစ်ခံစရာမလိုတော့။
