LALELERİNDEN SERİSİ

1. KÜLLERİ

Merhaba dostlarım. Bu seri benim 2021 yılının şubat ayında kaleme aldığım ilk kurgum. Uzun bir süre Lalelerinden serisinde beraber olacağız ve umarım, inanıyorum ki bir gün kitap halinde elimizde tutup sayfalarını çevirebileceğiz. Hep sizinle olmak dileğiyle sevgili güvercinler, sizi seviyorum.

Bu kitapta bahsi geçen karakterler, kurumlar ve olaylar her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir ve kalemime aittir. İyi okumalar!

Billie Eilish, Everything I Wanted ♪

❧

Sessiz çığlıklar atıldı, duymadık. Bu sessiz çığlıklardı güvercinleri kafesleyen, laleleri solduran, hayatı bize zindan kılan.

Adaletin olmadığı bir ülke düşünün, belirli güçlü örgütlerin de içinde bulunduğu bu ülkenin en büyük matemi adaletsizlikti. Vermediklerini istiyorlardı. Bir tarafta kadın ve çocuk cinayetleri vardı. Diğer tarafta ise serbest bırakılan suçlular. Ölüm, bu ülkenin en bilindik yüzüydü.

Ölüm, sevgi kokardı. Sevdiklerimizi bizden aldığı için.

Ölümün kokusunu burnumda çok kez hissettim, en canımı acıtan olanı da yakın tarihliydi. 25 Temmuz 2022.

Ağlamak ölüyü diriltseydi kalanlar gözyaşlarını silmezdi.

Sol yanımdaki o sızıyı hiç kimse fark etmedi, o sızı hep canımı yaktı ama ilk defa bir cümleyle iyi hissettiğimi hatırlıyorum. Ben, o örgütün tek cümlesiyle iyi hissettiğimi hatırlıyorum.

Sen, umudumun yolusun Güvercin ve ben umutlarına, çocukluğuna, hatta sevdasına takıntılı bir örgüt lideriyim. İzin verirsen...

SE.

Sızımsın, Siyah Emare.

Sızlasın, zaten sızlıyor.

Acısın, zaten acıyor. Bazen acı iyidir, güçlü yapar, ağlatır ve yıpratır, yine de bazı şeyler için ayakta kalmak zorunda bırakır.

İnsan bazen yangının içinde kalabiliyordu. Yanmak, ateşin içinde olmak mıydı? İnsanın buz içindeyken ruhu yanamaz mı? İnsan bazen sürekli gülebiliyordu. Gülmek, hayattan zevk almak mıydı? İnsanın gülüşlerinin altında gözyaşı olamaz mı? İnsan bazen susabiliyordu. Susmak, konuşacak bir şeyinin kalmaması mıydı? İnsanın sessizliğinde de cümleler kuramaz mı?

Herkes gider miydi, herkes giderse şu an yanımızda olanlar neden kaldı?

Ben Hazal Deniz, başkaldırının çehresiyim. Biraz da bazılarınız gibi duyguları yarım kalmış birisiyim, sanatçıyım ve sanatımda duygularıma yer veriyorum.

Yıllarımı sonbaharda kuruyup giden ağaç yapraklarına benzetirdim. Umutlarım, anılarım, bir nevi geçmişim de kuruyup giderdi sonbaharda. Bazıları bana kar taneleriyle geri dönerdi. Dönerdi ama onlar da eriyip gidecekti, gitti.