O Ben Olamam

1.BÖLÜM

Arin'den..
Babamın beni neden çağırdığını bilmiyorum. Bu saatte benle ne işi olur. Toplantısı falan olması lazımdı.

Babam çok ünlü bir iş adamı. Genelde hep şirkette vakit geçirir. 2 abim ve babamla beraber yaşıyorum. Abimlerle aram oldukça iyidir. Abimler ikiz olduğundan birbirleri ve ben dışında arkadaşları yoktur. Ben hemşirelik mezunuyum. Daha tam anlamıyla işe başlamamış ara sıra stajyerlik yapmıştım. Genelde şarkı söylerdim.

Şirkete gittiğimde iki abim ve babam beni bekliyorlardı. Aralarında minik tartışmalar da oluyordu.

Aras: Baba bu tamamen saçmalık.

Asaf: Aras'a aynen katılıyorum baba. Bu çok saçma.

Barlas Bey: Başka seçeneğimiz yok. Bunun olmasını ben çok mu istiyorum sanki.

Arin: Ne oluyor burda? Ne bu kargaşa?

Barlas Bey: Gel kızım otur şöyle.

Arin: Ne oluyor baba. Abimlerle niye kavga ediyordun.

Barlas Bey: Kızım senle çok önemli birşey konuşmamız lazım.

Arin: Nedir babacığım?

Barlas Bey: Kızım.. Senden çok büyük bir fedakarlık istemem lazım.

Arin: İste babacığım. Sen ne dersen yaparım ben.

Barlas Bey: Kızım borç batağına düştük ve borçlandığımız kişiler parayı hemen ödememiz gerektiğini söyledi. Ama şuan yeterli bütçemiz yok. Bu yüzden senden yardım istiyorum.

Arin: İyi de baba ben ne yapabilirim ki? Para kazanmıyorum.

Barlas Bey: Biliyorum kızım. Bu yüzden onların oğullarıyla evlenmelisin.

Babamın söylediği şeylerle şoka uğradım. Evlilik mi? Üstelik bir de tanımadığım biriyle.

Arin: Baba bu ne biçim bir saçmalık? Tanımadığım biriyle mi evleneceğim? Benim böyle şeyleri sevmediğimi en iyi siz biliyosunuz.

Aras: Ben sana söylemiştim baba. Arin'in mafyalarla falan işi olmaz. Korkar o silahtan falan.

Asaf: Kardeşimizi böyle bir tehlikenin içine sürükleyemeyiz.

Barlas Bey: ANLAMIYOR MUSUNUZ? HAYATINIZI KURTARMAYA ÇALIŞIYORUM. Eğer Arin evlenmezse hepimizi öldürecekler. Çocuklarımın gözlerimin önünde ölmesini istemiyorum. Anlasanıza.

Babamın dediği şeylerden sonra ne abimleri ne de babamı riske atamazdım. Abilerimin ve babamın ölmesini istemiyorum.

Arin: Tamam. Kabul ediyorum. Ne zaman olacak herşey?

Asaf: Abiciğim saçmaladığının farkında mısın? Böyle birşeye izin vermiyorum.

Aras: Al benden de o kadar. Kesinlikle karşıyım.

Arin: Ya anlamıyor musunuz? Ne sizin ne de babamın ölmesini kaldıramam. Kalbim o kadar dayanıklı değil. Sizi daha yeni bulmuşken kaybedemem.

Gözümden yaşlar süzülmeye başlayınca Aras ve Asaf gelip hemen bana sarıldılar.

Asaf: Tamam güzelim. Ağlama. Ama en ufak korkunda bize haber vereceksin duydun mu?