მხოლოდ შენ 1 ნაწილი (დასრულებული)

🖤1.

წვიმის წვეთები ეცემა პატარა მთრთოლვარე ლოყებზე თეჰიონს,ძლიერი ხელები კი მიაქროლებს სადღაც მისთვის ამოუცნობ ადგილას,პატარა ტირის თითქოს ართმევენ ძვირფასს,სიხარულით შეჰყურებს უკვე გამარჯვებაში დარწმუნებული დოიმონი თავის მსხვერპლს,რომელიც თავიდან მოიშორა და საბრალო ,ადამიანებს ჩაუგდო ხელთ ,მაგრამ არ იცის არ იცის ,მისი თანდაყოლილი ძალა,არიცის რომ ის დაბრუნდება ,ისარის რჩეული და აარა თავად,ის არის ბიჭი ტრიბრიდი სამი უდიდესი და საუკუნოვანი ძალის გამაერთიანებელი ,ვამპირი,მაქცია, ჯადოქარი .სამი ძლიერი სისხლი მას უძლიერესად აქცევს.წვიმა არჩერდება სასტიკად წვიმს ,დოიმონი ფიქრობს ეს მისი გამარჯვების წვიმაა ის კი არიცის რა მოიტანა ამ წვიმამ თან.კარი იღება სათვალე დასკუპული პირმცინარი კაცი კრთება ახალშობილის დანახვაზე უკან თეთრ ყვავილებიან საღამურში გამოწკეპილი ქალი ყოფს თავს შეშინებული იცქირება
-ბავშვია?
-ჩოი რას მეკითხები ,ვერ ხედავ?
-ღმერთო ვინიყო ასეთი უსისხლო თოთო ბავშვი როგორ დატოვა-ქალი წამებში აფრენს პატარას და კარებში იკარგება წყვილი,ცა კი ისევ ნათდება ელვა ერთიმეორეს მოყოლებით ისახება ,
----‐-------------------------‐---------------------------‐--პატარავ გაიღვიძე სკოლაში გაგვიანდება ასე არ შეიძლება ,ნუ ზარმაცობ-ოთახში შევარდნილი ქალი საბანს აცლის პატარა გამხდარ სხეულს,
-მმმმმ-ამოიტირა და ბალიში გადაიმხო თავზე
-არა მომეცი აქ-ხელის მარტივი მოძრაობით ააცალა ფუმფულა ბალიში
-გთხოვ დეე არ წავალ რაა
-პატარავ სიცხე არგაქვს,ხომ
-არა
-არც გაკვეთილი გაქვს მოუმზადებელი
-მმ არა
-მაშინ მიზეზს ვერ ვხედავ,-პატარა მოწყენილი წამოდგა საწოლიდან რაიცის მშვიდად მოფუსფუსე ქალმა ,თავისი პატარა როგორ ებრძვის სირცხვილს რომელიც სკოლას აზიზღებს,ჯერკიდევ 15წლის როცა სხეული მოუმწიფდა და ვარჯიშმა კიდევ საოცარი ფორმა მისცა ,სკოლაში ყველას ყურადღებას იქცევდა გოგონები გარს ეხვეოდნენ ფუტკრებივით მაგრამ ,ერთ დღეს დამღლელი გაკვეთილების შემდე შინ რომ მიიზლაზნებოდა,სკოლის ქუჩაზე მაღალკლასელი ბიჭები დახვდნენ,შეეშინდა პატარას ძალაინ შეეშინდა
-გთხოვთ წავალ გამიშვით
-რატომმ საცოდავო რამეში მაინც გამოგვადექი აბა ჯიბეები დაგვანახე-ქურთუკი შემოაგლიჯეს ჩანთა წაართვეს ,ყველაფერი ძირს ამოუყარეს ბიჭი შიშით კანკალებდა
-ვინ ხარ საცოდაო მიპასუხე ვინ,-ღრიალებდა ამაზრზენად,შიში კრუნჩხავდა სხეულს მაგრამ როცა ,ერთ-ერთმა დედის წამალს დაავლო ხელი და ჰაერში ააფრიალა ბიჭს თვალები გაუფართოვდა
-არა გთხოვთ დამიბრუნეთ რაც გინდათ აიღეთ ეგ დამიბრუნეთ
-ხტუნაობდა და ცდილობდა მის თავზე აწეულ ხელს დაპოტინებოდა,უფროსმა ჩაიცინა და წამალი კედელს მიახეთქა,როგორც ეს მინის ბოთლი დაიმსხვრა ნაწილებად ,ისე შეიცვალა ბიჭის შიში ზიზღად ,მხოლოდ კედელზე აყუდებული სხეულები ხედავდნენ დიდ ცისფერ არა ლურჯ თვალებს,და უზარმაზარ ეშვებს,უკან მოუხედავად გავვარდნენ,ბიჭი კი ნელ-ნელა ძალაგამოცლილი დაესვენა წვიმისგან გაცვარულ ბალახზე.თვალები მიილულა,მზის სხივები ქრებოდა ბინდში კი სახე დაინახა ვიღაცის სახე
-კარგად ხარ? მიპასუხე..-უცნობი ბიჭს არხევდა-ო არა -მაშინვე ხელში აიტაცა როგორც კი მისი ლურჯი თვალები იგემა

-----

იმედია მოგეწონებათ❤❤❤