Dürdane (Bey Serisi1)

🦋Tanıtım🦋

Merhaba canlar❤️

Yeni bir kurguyla sizlerleyim. 1990'lar da geçmektedir hikaye ve yetişkin içerik sahneler yer alacak bazı bölümler de o yüzden rica ediyorum yaşı kurtarmayacak ve psikolojisi bozulacak kişiler o sahneyi direk atlasın.:)

Keyifli okumalar❤️

Sınır; 250 vote 300 yorum

🦋🦋🦋

Karşımda ki kahverengi koltuğa zar zor sığan koca cüsesiyle oturan, sert ve keskin bakışlarıyla bir insanı öldürecek kadar büyük bir güçte olan evin beyi Bahoz Karadağ'lıya baktım korkuyla parlayan mavi harelerimle. Neden beni buraya çağırmıştı bilmiyordum genelde yüzüme dahi bakmazdı ama bugün bir şey olmuştu kötü bir şey yoksa neden çağırsındı? Karşısında zar zor dimdik duruyordum hafif bir bağırışı bile kalbimin yerinden çıkmasına sebepti. Fazlasıyla korkuyordum kimseden korkmadığım kadar korkuyordum hemde. Titreyen ellerimi fark etmesin diye önümde birleştirmiştim.

Anlamıyordum da hiç kendimi hem hayranlıkla saatlerce yüzüne bakasım geliyordu hemde gözümü bile gözüne değdirmekten sakınıyordum. Dengesizdim galiba...

Siyah hareleri fazlasıyla güzel ve ürkütücüydü. Üzerinde mavi bir gömlek vardı. Dün benim jilet gibi ütülediğim gömlekti. O kadar çok yakışmıştı hayranlıkla iç çekesim geliyordu ama karşımda ki patronum olduğu aklıma gelince kendimi dizginliyordum. Mavi gömlek o kadar tenine yakışmıştı ki tüm kol kasları ve karın kasları kendisini beli ediyordu.

"Buyurun beyim?" Dedim varla yok arası nihayet bulduğum ince sesimle. Mavi harelerim yerde ki parkenin üzerindeydi. Gözümü gözüne değdirmiyordum.

"Yüzüme bak!" Dişlerinin arasında sertçe tıslayarak, kelimerini vurgulamasıyla, titreyen harelerimi iki saniye yüzünde tutarak tekrar yere indirdim. Kalbim çıkacaktı valla! Bakamıyordum! İki katım kadar adamdı zaten Bahoz Karadağlı! Benim en küçük hatamda yutardı ya da çiğ çiğ yerdi.

"Yanlış bir şey mi ettim Beyim?" Tüm çekingenliğimle sorarken, burnunda sertçe bir soluk verdiğini işitim. Bu hiç iyiye işaret değildi! Sinirleniyordu ve ben sinirlenmesini asla istemiyordum.

"Bana bak!" Dedi daha fazla bana tahammül edemediğini hissetirir gibi sesini yükselti. Yerimde irkilerek, başımı hızla kaldırıp korka korka kendisine baktım.

"Ben konuşacağım sen dinleyeceksin!" Dedi keskin ses tonuyla itiraz etmeme izin vermeden emir verdi. Başımı uysalca olumlu anlamda salladım.

"Sizi dinliyorum?"

Derin nefes alarak, bir süre yüzümü pardon göğüslerimi siyah hareleriyle süzdü. Tövbe! Tövbe! Bu adam kudurmuştu ne? İnşallah buraya ırzıma geçmek için çağırmamıştı. Boğazımı temizleyerek siyah harelerinin dikkatini dağıtarak tekrar yüzüme bakmasını sağladım.

"Sana bir teklifim var Berfan hatun."

Bana bir teklifi mi vardı yoksa ben mi yanlış duymuştum? Az önce ki bakışları aklıma düşünce bir bir içimden bir kez daha tövbe çektim. Bu adam o iş için inşallah teklif etmeyecekti valla kafasını kırardım! Yakışıklıydı, gözümüzü gönlümüzü hoş ediyordu ama sadece o kadar. Kendimi yatağına girecek kadar kaybetmemiştim!

"Nedir beyim?" Dedim fesat düşüncelerimi bir kenara süpürerek, tüm masumluğumla kendisine baktım.

"Sen, benim kızıma süt anne ol, bende istediğin her dileği gerçekleştireyim Berfan hatun!"