Noxious Affection

Prologue

Hindi ako makagalaw. Hindi ko alam kung ano ang uunahin ko. Masyadong nafocus ang mga mata ko sa bago naming teacher na kausap ng aming principal habang todo ang ngiti nito.

What the heck was this, bakit siya nandito? At ang mas malala! Bakit siya ang teacher namin sa math!?

"Hyia, mamaya kana magisip ng kung ano diyan. Sa ngayon pumunta ka muna sa classroom natin at gumawa ng plano para hindi niya makilala. Dali na!" Hinila ako ng kaibigan kung si Elliah patungo ng classroom.

Tulala ako at subrang bilis ng tibok ng puso nang tumigil kami sa harap ng classroom. Maingay at kung ano-ano ang pinagkakaabahalan ng mga kaklase ko habang break time pa at wala pa ang teacher.

Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko ng bigla akong tumayo sa unahan bago hinampas ng malakas ang mesa na kusa nagpatigil sa mga kaklase kung busy sa kung anong ginagawa nila.

"May importante akong kailangan sabihin!"

"Hyia—"

"Umayos kayo ng upo, kailangan ko ng matindi niyong pakikisama sa gagawin ko."

Dali-dali umayos ng upo ang mga kaklase kung babae habang nagtataka at innocente sa'kin na nakatingin. Si Elliah na tinawag ako kanina ay wala din nagawa at pumunta na lamang sa upuan niya para maupo at makinig sa'kin.

Nilibot ko ang tingin sa mga kaklase ko. They're all complete. Bumuntong-hininga ako bago yumuko at pumikit. "I need to use our Vice President surname for the meantime...."

"What?" Nagreact agad ang isa sa mga kaibigan ng aming Vice President sa klase. "Bakit kailangan mo gamitin ang apelyido niya? You have surname also, Pres!" Tutol niya, bahagya pa siyang nakatayo habang sumisigaw sa'kin.

"Can you please calmn down first, Abby. Will you?" I rolled my eyes before putting my left hand into my head, getting frustrated. "I can't use my surname for our next subject...." Nagsusumamo ang boses ko.

Nagsimula silang lahat magbulungan bago may isa sa mga kaklase ko ang nagtanong. "Anong problema, Pres? Anong problema sa apelyido mo?"

I groan. "Mahabang kwento but please....let me use our Vice President surname for a meanwhile. Ngayon araw lang. If whatever happens, ako na ang bahala d'on. Labas na kayong lahat! I promise that!"

Wala naman silang nagawa at nagsitanguan bago pumayag din sa huli. I knew it will work.

I was smirking on my seat while waiting for our teacher to enter or should I say. Waiting for him to enter this room. Nagtataka pa din ako kung bakit nandito siya at talagang siya ang teacher namin sa math. I don't know how that happened at hindi ko aakalain sa pinas niya talaga napiling magturo kesa d'on sa bansa niya.

He's already teaching there pero bakit siya nandito? He ain't satisfied their or he's here because he had a plan to do something on me?

Maybe, he also use what he learn in college while he still studying and find me. How dare him! Break na kami! Bakit kailangan niya pang magpakita sa'kin?! I already moved on!

Akala ko din ba ay pagkatapos niyang makagraduate sa college ay mageexam siya for Master Degree! Oh, e. Anong ganap niya dito ngayon? Magpapansin?

"Good morning, class."

Deep, cold voice. That voice made me went to seat properly and gulp. Bumilis agad ang tibok ng puso ko nang tumingin sa unahan at nakita ko ang maganda niyang likod habang siya ay nagsusulat sa blackboard namin.

Wieyo Anukd Hussain....

"Siya nga talaga, sis!" Kinikilig pang bulong sa'kin ni Elliah sa tabi ko. Siniko ko agad siya bago sinamaan ng tingin bago ulit tumingin sa unahan kung nasaan ang ex kung magaling.

After he wrote his name in the blackboard. He turn around to us without even looking, I gulp when I see his whole features. Tall, well-builed body. A dark eyes, a thick brows. A reddish lips. A pointed noise. I have nothing to say how he looked right now.

His so handsome even more handsome in person.

He fix his specs before sitting down on the teacher seats without still looking at us. He's still with this serious facial expressions in his face.

Kakayanin ko ba 'to hanggang sa matapos niya ang klase niya?

I got so many changes on me. Ibang-iba na ako kesa sa picture ko sa internet. One of the reason kung bakit medyo kampante akong gamitin ang apelyido ng kaklase ko for the meantime.

"My fullname is already retain on the board. No more questions. Let's proceed to attendance before anything else."

I rolled my eyes again. Seryusong-seryuso siya at para talaga siyang strict sa lagay na 'yan. I remember he say that the students he teach in hong kong says, they'll loved him.

Baka naman kasi mabait siya sa mga student niya d'on kasi mga bata pa at pags'amin. Strict at parang cold pa nga.

"Abrana? Abrana?!"

Ilang beses akong pumikit ng may maalala. Fuck it, it's already our Vice President surname. Walang nagsalita. Tahimik lang ang kaklase ko, ang iba ay nakatingin pa sa'kin.

Na-uutal akong nagsalita. "Pre-present po!"

Napunta sa'kin ang mga mata niya, kumunot agad ang noo niya at nakipageye to eye sa'kin. I can't speak. I can't do anything. Kahit na layuan ang mga mata niya ay hindi ko magawa.

Para akong nahihirapan sa paghinga dahil sa kaba kung nararamdaman sa uri ng pagtingin niya sa'kin. In his eyes, it was so visible that he's doubting me but in the end he just smirk and nodded before looking again in the paper his checking for attendance.

"Gago, hindi niya nahuli."

"Shut up, Elliah." Madiin kung sabi sa nakangising si Elliah.

Nagpaputuloy sa pagattendance si Eyo hanggang sa totong pangalan ko ang tawagin. I closed my eyes super thighly nang matigis niyang binanggit ang buong pangalan ko.

Fuck you, Eyo!

"Tlayia. Hehibu. O. Asuncion." Sumama ang timpla ng mukha niya nang iangat niya sa'min ang tingin.

Walang sumagot. Walang nagsalita. Tahimik ang buong paligid at ingay lamang ng electric fan na lang ang aming naririnig.

"Absent, Sir!" Nakahinga ako ng malalim ng isigaw na iyon ni Elliah, siya ang sumira sa subrang tahimik na paligid.

Tumaas ang kilay niya at napatingin sa'kin nang bitawan niya ang hawak na ballpen at isandal ang likod niya sa upuan bago pinagcross ang mga braso.

"Miss, Asuncion just ruin your perfect attendance...."

Hindi ko alam kung bakit bigla na lang ako nainis sa tono ng pananalita niya. Is he trying to make me bad at my classmates because of what happened between us? Ito na ba ang ganti niya?

Ha! Galing mo naman!

"Anyways....we don't need a person who's not even needed and important." He stand up bago tumalikod sa'min at humarap sa blackboard.

Lahat naman ng kaklase ko ay sabay na napatingin sa'kin sa nagtataka na paraan dahil sa sinabi ni Eyo. I just sigh before rolling my eyes.

As if, it's my fault why we broke up....as if is my fault that I needed to let him go.

Marupok, soft-hearted girl, chubby, girl with so many insecurities. Tlayia Hehibu O. Asuncion, that's me.

That Math Teacher Ex-Girlfriend.