°•𝑯𝒆𝒂𝒗𝒆𝒏 𝒊𝒔 𝒕𝒐 𝒃𝒆 𝒕𝒓𝒂𝒑𝒑𝒆𝒅 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒚𝒐𝒖•° [discontinued]

Chapter 2

Fidels POV:

I let out a quiet sigh.."Also, uhm, I forgot to ask your name?" I said while trying to find more space inside the locker, well, I know that there isn't any, but fuck!
It's literally so small, she was right, it just fits one person, no shit...
I then heard the girl talk.
"At bakit ko naman sasabihin sa'yo?"
She said, I couldn't exactly see her face because of the reason I'm behind her, but sure ako na kumurap siya, just by the tone of her voice.

Psh..

"Well, madali naman ako makausap miss, ypu dont have to."
Sabi ko na may halong ngisi sa aking tono, i know she'll talk to me later then on, she cant even do anything else but talk, cant she?
After minutes of waiting, and listening to the muffled voice of our teacher, miss Nilló, she finally broke the intense silence and started speaking.
"Fine, introduce ko sarili ko ah? Ako si Klay, Klay Infantes."
I looked at her, well-- not really her face, I couldn't exactly see it, I just stared at her, then looked anywhere else.
"Nagagalak akong makilala ka, sabi na ngang magsasalita ka eh, no doubt."
"Sa tingin mo naniniwala ako d'yan sa mga pinagsasabi mo? Ha! Kanina nga lang ay pinagmumura mo ako eh, enough evidence na ba 'yun, ha?"

Klays POV:

Nakakainis na talaga 'tong kalagayan ko sa loob ng maliit na locker, kasama pa itong nakakainis na lalaking 'to!
Ilang minuto lang kami tahimik dahil pinakikinggan namin ang aming teacher para malaman namin kung tapos na siya at para narin kami makaalis rito.

"Ano ba 'yan! Napakainit naman dito sa loob ng locker, naiwan ko pa yung panyo ko sa classroom! Just my luck..."
Sabi ko sa aking sarili, eh kasi naman punong- puno na ako ng pawis, tagos na rin sa school uniform ko! Haist, ano ba 'yan.
Narinig ko nanaman magsalita si David.
"...Ito 'o, mayroon akong pamunas, balik mo nalang sa akin mamaya."
Sabi niya sa akin, siguro narinig niya yung sinabi ko, siyempre ano pa ba.
"Hindi na, okay lang, mamaya nalang ako magpupunas at magbibihis sa classroom."
He let out a sigh, "... Did I ask? Ibabalik mo rin naman sa akin 'yan eh."
Inikot ko ang aking ulo ng bahagya sa kamay niya at nakita ko ang kanyang panyo.
Tinry ko siyang tignan, tinry kong iikot ang katawan ko pero hindi umubra, liit ba naman ng espasyo.
"...Salamat ah."
Sabi ko, tinry ko lang itago yung smile na nag fo-form sa face ko, pero hindi ko naman din ito napigilan, hindi naman niya ako nakikita diba?
Habang pinupunas ko ang aking sarili, at nakikinig sa pinag-uusapan ng teacher namin sa labas, ay nakaramdam ako ng, parang-- hot breath ba 'yun? Syempre kay David, lalo na naman ito nakakapawis eh!
At parang.. ano yun..

Parang matigas na...

"Ahm, David? Pwede ba ilayo mo yung kamay mo sa may likod ko?"
Sabi ko na may halong confusion, kamay ba niya yun?
"Uh, ano?"
"Yung kamay mo, paki-alis sa likod ko, it's starting to get uncomfortable!"
Ani ko kay David.
"Pero.."
"Anong pero? Sabi ko lang ialis mo yung kamay mo sa likod ko, what's there to explain?"
Bigla niyang ipinakita ang kaniyang mga palad sa mga gilid ko, ngunit... nararamdaman ko parin ang matigas na bagay na tumutusok sa...
"Oh, wala na ba?"
"A-ano..."
"Ano?"
"Mayroon parin, baka naman iyon ang iyong..."
Tumigil si David sa kaniyang ginagawa at inusod ako nang kaunti sa harap ng locker, na gumawa ng kaunting tunog.
"H-huy! Ang ingay mo naman maka-usod, hinay lang, baka marinig tayo ni miss Nilló!"
Hindi sumagot si David at hinawakan lang ang aking shoulders sa puwesto na nandirito ako ngayon.
"Huy, bakit bigla ka naman natahimik?"
Sabi ko sa kaniya na may halong pagtataka sa boses ko.
"Uh..."
"Uh? Anong 'uh'? Sagutin mo lang nga ako."
Ngayon ay mayroon na akong space para maka-ikot pa-facing sa harap ni David.
Nang umikot ako nang dahan-dahan ay nakita ko ang kaniyang mukha na umiiling, unit-unti kong binaba ang aking tingin sa kaniyang mga kamay, na nasa...

Crotch area niya?

"A-anyare?"
"...Hindi ko alam, it's definitely an erection..."
Bigla nalang ako nakaramdam ng kirot sa aking dibdib, ngayon lang ako naka-experience nang 'ganun, seriously, nakakakaba at nakaka-excite at the same time?...
"W-well, uh, syempre normal 'yan! Eh ang liit ba naman ng space dito, siyempre bound to happen yan, wag kang mag alala, okay lang iyan."
Nakita kong biglang namula ang mukha ni David at lumingon-lingon nalang siya sa kung saan man, hindi siya tumitingin diretso sa akin.
"... Sorry, I don't know what happened, it's just-- ngayon lang ang first time ko lang dumikit nang sobrang lapit sa isang babae.
I don't know what came over me."
Sa pakikinig ko sa kaniya intently ay hindi ko na rin namalayan na sobrang close na pala namin sa isa't-isa, nakikita ko ang kaniyang mukha, ang kaniyang labi na maaari kong hali-

KLAY!

Nakita ko rin na dumapo ang tingin ni David sa akin at nabalot ang paligiran namin ng intense silence, nakakatakot.
Nakikita ko ang maliliit na pawis, na nagmula sa kaniyang ulo, na dumadaloy sa kaniyang noo, papuntang kilay, papuntang pilik-mata--

Huy, ano ba tong ginagawa mo Klay! Nawawala ka na ba sa iyong sarili?!

Grabe talaga 'tong konsiensya ko, ang lakas maka-bully.

"You know, I think it's better for you to turn around while I maybe fix myself up."
"Uh, sige, sure, no prob."
Tuloy akong tumalikod at inintay nang ilang minuto para maayos niya ang kaniyang problema, which is.. you know.. that thing.
Habang inaayos niya ang kaniyang sarili ay nadatnan ko na parang tumahimik sa labas ng locker, sumilip ako sa maliit na, window ba 'yun ng locker? Basta! Oo, 'dun ako sumilip at nakita ko na sinarado na ni miss Nilló ang pinto at lumabas na.
"Oh, the coast is clear na! Umalis na finally si miss Nilló." Sabi ko habang nakangiti.
Uni-unti kong binuksan ang pintuan ng locker at finally, after ilang minutes, 30 minutes ba 'yun? Naku, hindi na ako nag-count, basta ang mahalaga ay nakatakas kami kay miss.
"...Oh, David, bakit ayaw mo pa lumabas?"
Tanong ko sa lalaki na nandoroon parin sa loob.
"Sige na Klay, mauna ka na, I'll just fix myself, and when I'm done I'll get out of here."
Kitang-kita ko ang kaniyang pigura na habang nagsasalita ay basang-basa ng pawis!
At nang tinignan ko kung nasaan ang kaniyang kamay ay agad niya itong tinakpan in defense, well, can't blame the man, understandable naman.
"Oh, siya na, una na ako ha? Ingat ka, wag kang magpahuli sa teachers natin."
Hindi ko narealize na sinabi ko yun, pero nasabi ko na nga, no takebacks.
Nakita ko siyang ngumisi nang todo.
"Thanks, but no thanks."
Napangiti nalang din ako in response.

°*°*°

Not so bad after all, are you?

°*°*°

To be continued...
-ʀᴀɪɴ_ᴀʟɢ ♡

Authors notes:

Guys, sorry I haven't updated in, like more than a week, cuz our exams are coming up this week, Thursday and I have to review, ALOT, but atleast na singit ko to sa mga ginagawa ko, and don't worry, I'll also update the other fictions as soon as possible, sorry ulit talaga guys ah, wish me luck in the exams, I love you all !! (Also sorry kung maiksi lang tong chapter :( 💖💗🥰😊