Bulaşıkçı | Minsung

Bölüm 1: HELAL LAN HYUNG

    Merhaba! Ben Jisung! Han Jisung. Haşmetli işsiz Jisung. Evet ben o kadar yıl okul okuyayım üstüne üniversiteden gastronomi bölümünden mezun olayım ve işsiz kalıyım mükemmel değil mi ya?

Öhm biraz kendimden bahsedem; genel olarak çocukluğumu ders çalışarak geçirdim. Çalışkandım. Derslerim çok iyiydi. İstediğim tek bir şey vardı ve o da ünlü bir aşçı olmaktı. Üniversite okurken Choi Jisu ile aynı sınıftaydık. Ama ben ona herkes gibi Jisu değil de Lia diye seslenirim. Ve bir arkadaşım daha var Chris. Hep benim abim gibi olmuştur. Tek arkadaşım bu ikisi mi? Tabi hayır amk. Yeji, Jeongin ve Hyunjin de var. Onlar da tıpkı kardeşim gibiler.

Şimdi gerçek yaşantıma dönelim. Ben, Chris, Lia, Yeji, Jeongin ve Hyunjin mükemmel bi grubuz (kesinlikle). Aynı dairede kalıyoruz.. Evde müthiş bir kaos söz konusu :') Neredeyse hepimiz işsiziz-...   SIKINTI DA BU İŞTE OF

---------------------------------

Yaklaşık 10 dk önce uyanmıştım. Açtım. Buzdolabında doğru düzgün gram bir şey yoktu. Tek birkaç meyve var. Çünkü paramız sadece bunlara yetmişti. Mutfağa girip dolabı açtım. Yaklaşık 12 saattir bir şey yememiştim. Bir bakayım buzdolabındaki son kalan elma ne hallerde.. Ananıskm

Jisung: ULAN DOLAPTAKİ SON ELMAYI KİM YEDİ

Yeji: Knk affet beni açtım, yarısını Lia'ya verdim

Jisung: Biz ne zaman iş bulabilcez amk. Chris buldu biz bulamadık bir türlü

Lia: Valla dedoş iş buldu biz kaldık dimdizlak

Jeongin: Bence biz de iş bulmaya çıkalım

Jisung: OF İŞTE ZEKA İŞTE FAZİLET İŞTE ADAM GİBİ ADAMLIK

Jeongin: Teşekkür ederim hyung

Lia: Hadi ne bekliyoruz çıkalım dışarı o zaman

Jeongin: Hyunjin hala zıbarıyo

Jisung: Hay götüne yastık dayadığım gece gece lambayı açıp şarkı söylerse böyle olur götelek.. Jeongin kaldırır misin Hyunjin'i

Jeongin: Tamam hyung

Jeongin odaya gittiğinde bizde kuru muhabbet kapmaya başladık. Saat öğlen 1 falandı. Bu Hyunjin salağı hala kalkmamıştı. Yeji ve Lia muhabbetlerine devam ederken bende odaya doğru yöneldim. Odaya girdiğimde 1 adet horul horul uyuyan Hyunjin ve Hyunjin'i savuran Jeongin. Bu çocuk hala uyanmıyordu?!? Hyunjin'in yanına gittim. Jeongin Hyunjin'i sarsmayı bıraktığında Hyunjin yüz üstü yatar hale gelmişti. Yapacağım şeyi çok iyi biliyordum. Ellerimi ovuşturdum. Sağ elimi havaya kaldirdim veee ŞAK

Hyunjin: AAAAAAAAAAAAAĞĞ ADAM KESİYOLARH AHAAAAAAAĞ

Hyunjin'in çığlıklarıyla herkes odaya toplandı. Çok fena ses çıkmıştı.. Hyunjin'in götünde elimin izini çıkarmıştım. Ama haketti bence. Sırt üstü döndüğünde bir feryat daha geldi.

Hyunjin: GÖTÜM ACIYOOĞ OFFFF

Çok fena vurmuşum şuan fark ettim çocuğun gözünden yaş gelmiş.

Jeongin: Hyung kalkmanda yardımcı olayım mı tuvalete gitmek ister misin?

Hyunjin: Bu evde tek adam akıllı insan Jeongin. Kıskanın lan

Jisung: Sanada günaydın Hyun öğlem oldu iş bakmaya çıkıcaz

Jeongin Hyunjin'i tuvalete götürürken bizde onları gülmemek için kendimizi zor tutarak izledik.

Sonunda çıkmak için hazırdık. Hyunjin hala gitti güzelim götüm diye sızlanıyordu. Ama kaaleye almadık. Hepimiz ilkbaharın sonlarında olan o sıcak derecelere aldırış etmeden geziyorduk. Gördüğümüz neredeyse tüm dükkanlara uğrayıp sorduk. Ama nâfile. Bunun için yaklaşık 4 bucuk saatimizi vermiştik. O 4 bucuk saat içerisinde 1000 i geçik kere Hyunjin'in sızlanmalarını dinledik. En sonunda tenhada diğer götüne bi tane daha yapıştırdım.

Eve dönme kararı aldık. Hava hala güneşliydi. Nedense akşama doğru hava daha da sıcaklamıştı. Suratımız asıktı. İş bulmaya çalışmamızın bilmem kaçıncı günü ve bi sik bulamadık.

Evden içeri girdiğimde nedense kendimi daha hissettim. Ama bir yandan da başıma ağrı girmişti. Nedeni çok belli bence.

Hepimiz koltuğa oturduk. Boş boş bakındık ettik. Bi yarım saat öylece oturduk. Hyunjin oturduğu yerde kıvrılarak uyuya kaldı. Bu çocuk asla akıllanmayacak. Bari televizyon izleyelim falan diye düşündüm ama evde televizyon yok ki amk boş boş inek gibi bakınıyoruz.

İyice hava kararmaya başlamıştı. Ben aşırı acıkmıştım. Benim aç olmadığım zaman mı var🤨

B

ir veya iki saat geçti tam olarak emin değilim. Akşam 8 buçuk gibi Chan hyung eve döndü. Hepimiz sanki gerçektem babamız işten dönmüş gibi hyungun başına üşüştük.

Chris: Ben geldim simitle martı yakaladıklarım

Jisung: Oyyy dedoş özlettim kendini

Lia: Nerede çalışmaya başladın?

Yeji: Evimizin dedoşu direği gelmiş

Hyunjin: Nerdeydin? Kimlerleydin? Bugün çorbanı içtin mi? Hastaydın çok terliydin oğlum üstünü değiştim mi?

Hepimiz Hyunjin'e küçük çaplı bakış atmıştık. O sirada Jeongin odadan çıkıp yanımıza geldi.

Jeongin: Hyung eve dönmüşsün!

Chris: Eveet döndüm. Bu arada tuhaf ama güzel bi haberlerim var.

Lia: CUSS NEY

Hyung biraz durdu. Onu heyecanla anlatacağı şeyi anlatmasını bekliyorduk.

Chris: Eee ben iş buldum ya bugün ünlü bi restorantta çalışmaya başladım. İş yerinin sahibi baya yaşlıymış falan dün ölmüş onun yerine başka biri geçmiş. Sonra neden olduğu bilinmeden çoğu kişi istifa etmiş baya eleman arıyolarmış.

Yeji: NEEE AŞIRI İYİİ

Jisung: HELAL LAN HYUNG

Lia: ALLAH'IM ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM

Hyunjin: Eee biz ne zaman başlayabiliriz hyung

Chris: Şuanlık yetkili olan kişi kim varsa doğru düzgün getirin başlasın yarın dedi.

Jisung: Hyunjin evde kaldınn

Hyunjin: Darıldım

Jeongin: Asıl evde kalan benim

Lia: Harbi yazık çocuğa ünideki son yılını ders çalışarak geçiriyo

Yeji: E başka nasıl geçirmesini bekliyosun

Chris: Neyse yatın zıbarın yarın çalışmaya gidicez

Jisung: EMREDERSİNİZ HYUNG!

---------------------------

E ben yeni fice başladım. Emin olun bu fice daha sık bölüm atıcam ( Emin olmayın lütfen)  Neyse pek iyi olmadı gibi ama idare eder

Yazarınız Summer☀~