Karanlık ve yağmurlu bir gecede koskoca sokakta yalnız başıma yürüyordum yada ben öyle zannediyordum,şu an hiçbir şey umrumda değildi.Ayaklarımın ağrısını hissettiğim an yandaki ıslak banka oturdum,dizlerimi kendime çektim ve sesli bir şekilde ağlamaya başladım.
"Hanımefendi oradan kalkmalısınız,yoksa hastalana-hanımefendi neden ağlıyorsun?"
Kızın yanına oturdu ve kıza doğru döndü.Kızın kafasını eliyle kaldırdı ve ona sevkatle baktı.
"Nerede yaşıyorsun seni evine götüreyim?"
"Benim bir evim yok"
"Nerde yaşıyordun peki" diye telaşla sordu.
"B-ben evden kaçtım"
"Ama ailen seni merak etmiştir neden böyle birşey yaptın?"
"Özür dilerim ama benim ailemde yok."
"İstersen şimdilik benim evimde kalabilirsin yada rahat edeceksen sana bir otel ayarlayalım"
"Neden bana yardım ediyorsun ya da dur neden bana güveniyorsun,bunun bir nedeni varmı?"
"Sadece sana yardımcı olmak istedim,
direkt çekip gidebilirdim ama insanlık yapıp sana yardım etmeyi tercih ettim."
"T-teşekkur ederim..."diyip adamın boynuna sarıldı
"Sarılmanın sırası değil şimdi hastalanacağız...Hadi benim evime gidiyoruz "
"Tekrar teşekkür ederim"
MİNHO KIZI KUCAĞINA ALDI VE EVİNE GÖTÜRDÜ
"Yukarıda sol kapı senin odan orada kalabilirsin,şimdilik benim kıyafetlerimden giy yarın alış veriş yaparız tamam mı?"
"Teşekkür ederim"
Kafasını salladı ve odasına girip kıza sweet shirt getirdi
"Al bunları giy ben odamdayım birşey olusa seslenmen yeterli"
"Tekrar teşekkür ederim"
Kız üstünü değistirdi ve yatağa uzandı aradan birkaç dakika geçti ve aniden kalkıp Minho'nun odasının kapısını tıkladı
"Girebilirsin"
Bunu demesiyle kız kapıyı yarıladı ve yatakta oturan Minho'ya seslendi.
"Şey ben...aşşağıya ineceğim gelmek ister misin?"
Minho sanki bu soruyu sormasını bekliyormuş gibi hemen kabul etti
"Tabi gelirim bir sorun mu var?"
"Aa yok,bir sorun yok sadece uykum gelmedi bende belki konuşuruz diye düşündüm"
Minho hemen ayağa kalktı ve kızın önden geçmesini işaret ederek aşşağı indiler.
"Şey sorma fırsatım olmadı... Adın ne?"
"Soojin,Lee soojin .Peki senin adın ne?"
"Minho, Lee Minho tanıştığıma memnun oldum."
"Bende"diyip ikisinde yan yana oturdular.
"Bana neler olduğunu anlatmak ister misin?"
"Şu an için öyle bir düşüncem yok belki daha sonra neden olmasın"
Merak ediyordu neden o halde olduğunu fakat üstelememek gerektiğini düşündü.Zaten isterde kendisi anlatırdı.
"Ş-şey kafamı omzuna koyabilirmiyim?"
Sesi ağlamaklı çıkmıştı Minho da iyi geleceğini düşünüp kafasını omzuna yaslatti ve ona sarıldi, kız da bu anı bekliyormuş gibi sesli bir şekilde ağlamaya başladı.
"Şşhh tamam gecicek bak ben buradayım"
(Gece olduğu için fazla yazmayacağım yarın devamı gelecek)
YOU ARE READING
Lee Minho|İki Erkek Bir Kız|
Fanfiction"bir kitabı kaç defa okursan oku,...sonu hep aynı biter!" Ship değildir kızlarla sevgili oluyorlar
