14.Bölüm

2.9K 146 23
                                    

Selammm!
İyi okumalar!
04.04.2023, 21:43.

Şuan karakoldaydık.

Evet, evet doğru duydunuz.

Karakoldayız.

Pamira dediğimi yapıp Ferman'ın suratına tükürmüş, üstüne bir de kapıyı suratına çarpmıştı.

Biz ise öylece havadan sudan sohbet ediyorduk, ta ki Ferman evin yan tarafından yanımıza gelene kadar.

Aramızda geçen ufak konuşmanın kavgayla sonuçlanmasının sebebi. Ferman'ın bana 'Bunlardan birinin sürtüğü olmuşsun.' demesi olmuştu. Sonrası zaten çorap söküğü gibi gelmişti, Konur önce beni geriye çekmiş ardından da Ferman'a kafa atmıştı.

Sonrasında Konur'u Ferman'dan ayıran kimin çağırdığını bilmediğimiz polisler olmuştu. Ferman da Konur'dan şikayetçi olunca kendimizi karakolda bulmuştuk.

Oturduğum yerde derin bir nefes alıp karşımda oturan Ferman'a ters bir bakış attım. Yüzü gözü dağılmıştı, sağ olsun Konur fena dövmüştü.

"Söylediğim gibi memur bey," dedi Ferman oturduğu yerde diklenip. "Konur Ersungur'dan şikayetçiyim."

"Ben de senden şikayetçiyim!" dedim bir anda sinirle. "Kendisini defalarca reddetmeme rağmen, sürekli. Bakın altını çiziyorum sürekli karşıma çıkıp beni tehdit ediyor." ufacık yalandan kim ölmüş.

"Seni tehdit etmedim!" sesini yükseltip ayağa kalktığında Fetih önüme geçti.

"Ettin!" ben de onun gibi sesimi yükselttim. "Peşimi bırakmayacağını söyledin!"

"Hanımefendi, beyefendi. ikiniz de sakin olun." polis memurunun sesiyle bakışlarımı kısa bir an polis memuruna çevirdim. Oturduğum yerden kalkıp Amran'a döndüm.

"Ben gidiyorum," Ferman'a kısa bir bakış attım. "Siz Konur'u çıkartın." hızla karakolun çıkışına doğru ilerledim arkamdan birin geldiğini hissettim. Konuyu uzatıp Fermanla kavga edebilirdim ama gerek yoktu.

Dışarı çıktığımda derin bir nefes alıp temiz havayı içime çektim. "Liyan."

"Hazer." yanıma geldiğinde durmadan yürümeye devam ettim. Adımları adımlarıma eşlik ederken büründüğü sessizliği korumayı sürdürdü. "Bir şey mi söyleyeceksin?"

"Hayır, sadece yanlız kalma diye." kafamı belli belirsiz salladım. Sessizce yürüme devam ettik, konuşmadı konuşmadım. Biraz daha yürüdükten sonra sahil'e geldiğimizde kayalıklara inip denize yakın bir yere oturduk. 

"Gerçekten seni tehdit mi etti?" sessizliği bozdu, kafamı ona çevirip gözlerine baktım.

"Gerçekten," dedim sakin bir ses tonuyla. "Peşimi bırakmayacağını söyledi." kafamı çevirip denizin kayalıklara vuran dalgaları izlemeye başladım.

KAYIP KEMAN | texting Where stories live. Discover now